جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كار خلافى كرده، ولى ديه ندارد.

درصورتی‌که بعداً نیز خارج نشود کفاره ندارد اما اگر خارج شود کفاره دارد، البته اگر قصد خروج منی را داشته و لو این‌که منی خارج نشده است روزه باطل است.‌

هرگاه طبق گفته اطبای حاذق مورد وثوق ازنظر صداقت و تعهد، خوف خطر وجود داشته باشد، اين كار جايز است.

در فرض سؤال باید نماز را خلاصه کند.

هرگاه خوف ضرر و خطر قابل‌ملاحظه‌ای، هرچند نسبت به بچه وجود داشته باشد، جايز است.

نوعی خودکشی محسوب می‌شود.

درصورتی‌که بتوانند به عنوان نهى از منكر اطلاعات کلی را برسانند، بی‌آنکه نام اشخاصى فاش شود مانعى ندارد، بلكه گاهى واجب است.

هرگاه موجب لمس و نظر حرام نشود مانعى ندارد; مگر اينكه ضرورت فردى يا اجتماعى ايجاب كند و در صورت ضرورت (به تشخيص اطبّاى مورد وثوق) مادام كه دسترسى به جنس موافق است، مراجعه به جنس مخالف جايز نیست.

واجب نيست روزه‌دار با فشار آوردن به خود از قى كردن خودداری كند، ولى اگر ضرر و مشقّتى نداشته باشد بهتر است جلوگيرى كند.

در مواردى كه منصوص است، يا تأثيرى در امربه‌معروف‏ و نهى از منكر دارد، يا مجرم، متجاهر است، اظهار آن مانعى ندارد، در غير اين سه صورت، درملأعام انجام نگيرد.

درصورتی‌که شخص خسارت‌دیده بتواند جلو پیشرفت خسارت را بگیرد و عمداً این کار را نکند، پیشرفت خسارت مستند به خود اوست و آن شخص که ایجاد خسارت کرده در مقابل پیشرفت ضامن نیست.

زن حق ندارد به این اعذار ازتمکین خوددارى کند و اگر شوهر به او تهمت‌زده، باید نزد حاکم شرع برود و مجازات او را بخواهد، مگر این‌که زن او را ببخشد.