Qadının vətən məsələsində ərinə tabe olması
Qadın vətən baxımından ərinə tabedirmi?
Əgər qadının məqsədi ərinə tabeçilikdirsə, vətən baxımından ona tabedir.
Əgər qadının məqsədi ərinə tabeçilikdirsə, vətən baxımından ona tabedir.
Orucu batil etmir. Yalnız ağız suyuna bulaşdığı surətdə, onu ağızdan çıxarıb yenidən ağıza salsa və bu ləvazimatın nəmliyi ağız suyunda aradan getməyəcək qədər çox olsa və onu udsa, bu hal istisna olunur.
Bövl və ya qaiti dalbadal çıxan şəxs gərək hər dəstəmazdan sonra dərhal namaza başlasın. Ehtiyat namazı, yaddan çıxmış səcdə və təşəhhüdü yerinə yetirmək üçün yenidən dəstəmaz almaq lazım deyil. Bu şərtlə ki, namazla bu işlər arasında fasilə salmasın. Namaz halında (nəcisə) bulaşmış kisəni üstündə saxlaması namazı batil etmir.
Əgər bunlar su çıxan (qaynayan) adi quyulardırsa, sadəcə nəcisə toxunmaqla nəcis olmurlar. Yalnız o halda nəcis olur ki, onların rəngi, iyi və dadı dəyişmiş olsun.
Məsələnin iki şəkli var. Əgər bu qanın yara, çiban və uşaqlığın qanı olması sübuta yetsə qüslü yoxdur, və adi haldakı kimi dəstəmaz almalı və namaz qılmalıdır. Lakin bətnin arizələrindən irəli gəlirsə istihazədir. Belə ki, azacıq ləkə görmək həddində az olarsa, hər namaz üçün dəstəmaz alması lazımdır, Qüslü də yoxdur. Bədəni yumalı, namaz qılmalıdır. Əgər qanın cərəyanı olsa, qüsl vacib olur. (Bir qüsl sübh namazı üçün, bir qüsl zöhr və əsr namazları üçün və üçüncü qüsl məğrib və işa namazları üçün.) Əgər qüslün ona zərəri və ya kəskin məşəqqəti varsa təyəmmüm ala bilər.
Təyəmmüm caiz olan yerlərdə təharət (paklıq) şərt olan işlərin hamısını yerinə yetirmək olar.
Maneəsi yoxdur. Cənabət qüslü ilə cəbabətdən pak olur. Habelə, müstəhəb qüslləri də yerinə yetirə bilər.
Şöhrət libası deyəndə elə paltar geymək nəzərdə tutulur ki, zöhd (zahidlik) və müqəddəsliklə məşhur olsun. Riyakarlıq üzündən olsun. Belə geyimdən istifadə etmək şəriət baxımından işkallıdır.
Onunla yaşaya bilməz və nikahı batildir.
Ehram paltarı geyinmək vacib deyil. Ehtiyat budur ki, səy və təqsiri də yenidən yerinə yetirsin.
Öncə başqasının tərəfindən naib olan şəxsin sonradan xidmətçilik məsələsi də düzələrsə, həcci yalnız niyabət niyyəti ilə yerinə yetirməlidir. Lakin əcir olmasa, müstəti hökmündədir və həcci, vacib həcc sayılır.