مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 557ـ اگر کافور به اندازه غسل و حنوط نباشد بنابر احتياط واجب غسل را مقدّم دارند و اگر براى هفت عضو نرسد پيشانى را مقدم دارند.

مسأله 1262ـ اگر خيال مى کرد امام در رکعت اوّل يا دوم است و حمد و سوره را نخواند و بعد از رکوع فهميد که رکعت سوم و چهارم بوده، نمازش صحيح است، ولى اگر پيش از رکوع بفهمد بايد حمد و سوره را بخواند و اگر وقت ندارد فقط حمد را بخواند و در رکوع، خود را به امام برساند.

مسأله 1029ـ اين كه بعضى در جواب سلام مى گويند: «سلام از من» كافى است، امّا بهتر است به آن قناعت نکرده، و پاسخ سلام را جداگانه بگویند.

مسأله 276ـ اگر رطوبت کف دست خشک شود مى تواند از اعضاى ديگر وضو رطوبت بگيرد با آن مسح کند، ولى از آب خارج جايز نيست و اگر فقط به اندازه مسح سر رطوبت دارد سر را با همان رطوبت مسح کند براى مسح پاها از اعضاى ديگر، رطوبت بگيرد.

مسأله 2202ـ هر کودک نابالغى مالى را پيدا کند احتياط واجب آن است که ولىّ او اعلان نمايد و چنانچه تا يک سال صاحب آن پيدا نشد مطابق يکى از دستورهاى چهارگانه گذشته، آنچه مطابق مصلحت کودک است عمل مى نمايد.

مسأله 2248ـ اگر ماهى را زنده از آب بگيرند و بيرون آب جان دهد، پاک و حلال است، حتّى اگر در دامى که در آب باشد بميرد آن نيز حلال است.

مسأله 462ـ زنى که عادت دارد هرگاه سه روز يا بيشتر خون ببيند و پاک شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون، کمتر از ده روز باشد و تمام روزهايى را که خون ديده یا در وسط پاک بوده روی هم رفته بيش از ده روز نباشد، همه آن حيض است (امّا ايّامى که در وسط پاک بوده، پاک محسوب مى شود) و اگر زيادتر از ده روز باشد آن خونى که در عادت بوده حيض و ديگرى که نبوده، استحاضه است و اگر هيچ کدام در عادت نبوده آن خونى که داراى صفات حيض است حيض و ديگرى استحاضه است و اگر هر دو صفات حيض دارد، تا ده روز حيض محسوب مى شود بعد از آن استحاضه است.

مسأله 43ـ هرگاه باران روى عين نجسى ببارد و به جاى ديگر ترشح کند، احتياط واجب اجتناب از آن است.

مسأله 48ـ هرگاه باران بر حوضى که آب آن نجس است ببارد و با آن مخلوط گردد پاک مى شود.

مسأله 47ـ هرگاه فرش پاکى روى زمين نجس باشد و باران بر آن ببارد و از زير آن جارى شود، آن فرش نجس نمى شود، بلکه زمين هم پاک مى شود.

مسأله 1947ـ اگر مدّت فرا رسد و چيزى را که قرض کرده عيناً موجود باشد و طلبکار همان را مطالبه کند، لازم نيست آن را به او بدهد، هر چند احتياط مستحب دادن همان مال است.

مسأله 1353ـ اگر روزه دار بدون قصد بيرون آمدن منى مثلاً با همسر خود بازى و شوخى كند در صورتى كه عادت نداشته باشد كه به اين مقدار بازى و شوخى منى از او خارج شود ولى اتّفاقاً منى بيرون آيد روزه اش صحیح است.