مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 296ـ شرط چهارم آن است که ظرف آب وضو بنابر احتياط واجب از طلا و نقره نباشد.

مسأله 297ـ هرگاه آب وضو در ظرف غصبى يا طلا و نقره است و غير از آن آب ديگرى ندارد، بايد تيمّم کند و اگر وضو بگيرد اشکال دارد، خواه وضو را به صورت ارتماسى بگيرد و يا با دست آب را برداشته به صورت و دست بريزد، امّا مى تواند آبى را که در ظرف طلا و نقره است در ظرف ديگرى بريزد و از آن وضو بگيرد.

مسأله 298ـ شرط پنجم آن است که اعضاى وضو موقع شستن يا مسح کردن پاک باشد، امّا اگر بعد از تمام شدن وضوى يک عضو، همان عضو نجس شود وضو صحيح است.

مسأله 299ـ اگر غير از اعضاى وضو جايى از بدن نجس باشد مانعى براى وضو ندارد، ولى در مخرج بول و غائط احتياط مستحب آن است که اوّل آن را تطهير کرده، بعد وضو بگيرد.

مسأله 300ـ هرگاه يکى از اعضاى وضو قبلاً نجس بوده و بعد از وضو شک کند که آن را پيش از وضو آب کشيده يا نه، وضوى او صحيح است، ولى بايد براى نماز آن را آب بکشد و اگر چيزى با آن ملاقات کرده تطهير کند.

مسأله 301ـ هرگاه در صورت يا دستها بريدگى است که خون آن بند نمى آيد و آب براى آن ضرر ندارد، بايد در آب کر يا جارى فرو برد، يا زير شير آب بگيرد و قدرى فشار دهد که خون بند بيايد و بعد به دستورى که قبلاً گفته شد وضوى ارتماسى بگيرد، امّا اگر آب ضرر دارد بايد به دستور وضوى جبيره که بعداً مى آيد، عمل کند.

مسأله 302ـ شرط ششم آن که وقت کافى براى وضو و نماز داشته باشد، بنابراين اگر وقت بقدرى تنگ است که اگر وضو بگيرد تمام يا مقدارى از واجبات نماز بعد از وقت خوانده مى شود بايد تيمّم کند.

مسأله 303ـ كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمّم كند، هرگاه براى نماز وضو بگيرد باطل نیست، ولی مرتکب کار خلافی شده است.

مسأله 304ـ شرط هفتم آن است که وضو را به قصد قربت يعنى براى خدا انجام دهد، بنابر اين اگر به قصد ريا و خودنمايى يا براى خنک شدن بدن و مانند آن بگيرد باطل است، ولى اگر تصميم قطعى دارد که براى اطاعت فرمان خدا وضو بگيرد در ضمن مى داند خنک هم مى شود، ضررى ندارد.

مسأله 305ـ لازم نيست نيّت را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند، همين اندازه کافى است که اگر از او بپرسند چه مى کنى؟ بداند وضو مى گيرد.

مسأله 306ـ هرگاه زن در جايى وضو بگيرد که نامحرم او را مى بيند وضوى او باطل نيست، هرچند گناه کرده است.

مسأله 307ـ شرط هشتم آن که «ترتيب» را در وضو رعايت کند، يعنى اوّل صورت، بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد و بعد از آن مسح سر و بعد مسح پاها را انجام دهد و بنابر احتياط پاى چپ را پيش از پاى راست مسح نکند.