مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 1730ـ هرگاه انسان مالى دارد که قيمتش از فطره بيشتر است چنانچه نيّت کند که مقدارى از آن مال براى فطره است اشکال دارد.

مسأله 601ـ هرگاه کسى وصيّت کند که بعد از دفن، قبر او را نبش کرده و بدن او را به مشاهد مشرفه يا نقطه ديگر ببرند عمل به چنين وصيتى مشکل است.

مسأله 1186ـ کسى که وظيفه اش نماز تمام است اگر عمداً يا از روى اشتباه يا فراموشى شکسته بخواند نمازش باطل است، حتّى اگر قصد اقامه ده روز کرده و نمى دانسته که بايد در اين حال تمام بخواند و نماز خود را شکسته خوانده، احتياط واجب آن است که به صورت تمام اعاده کند.

مسأله 734ـ هرگاه برهنه است و چيزى براى پوشانيدن بدن در نماز ندارد، چنانچه احتمال مى دهد تا آخر وقت پيدا کند، احتياط آن است که نماز را به تأخير اندازد و اگر پيدا نکرد چنانچه کسى او را مى بيند بايد نشسته نماز بخواند و عورت خود را به اين وسيله بپوشاند و اگر کسى او را نمى بيند ايستاده نماز بخواند و بنابر احتياط واجب عورت را با دست بپوشاند و رکوع و سجود را با اشاره انجام دهد و براى سجود سر را قدرى پايين تر بياورد.

مسأله 1080ـ هرگاه در ابتدا گمانش به يک طرف قرار گرفت و بعد هر دو مساوى شد و حالت شک پيدا کرد، بايد به دستور شک عمل کند و بعکس اگر نخست حالت شک داشت و بعد گمانش بيشتر به يک طرف شد، بايد مطابق گمان عمل کند، ولى اگر شک از شکهايى است که نماز را باطل مى کند و پا برجا شد بايد نماز را از سر گيرد و مبدّل شدن آن به ظن اثرى ندارد.

مسأله 746ـ لباس نمازگزار بنابر احتياط واجب بايد مباح باشد و اگر عمداً در لباس غصبى نماز بخواند حتّى اگر نخ يا دکمه آن غصبى باشد نماز را اعاده کند، ولى اگر نمى دانست غصبى است و با آن نماز خواند نمازش صحيح است، همچنين اگر قبلاً مى دانسته غصبى است و بعد فراموش کرده، مگر اين که غاصب خود نمازگزار باشد، به اين معنى که چيزى را غصب کرده و بعد فراموش نموده و با آن نماز خوانده است در اينجا احتياط واجب آن است که اعاده نمايد.

مسأله 745ـ کسى که دو لباس دارد و مى داند يکى از آن دو نجس است امّا نمى داند کداميک از آنهاست با هيچ کدام نمى تواند نماز بخواند و بايد هر دو را آب بکشد و اگر توانايى بر اين کار نداشته باشد بايد دو نماز جداگانه با آن دو لباس بخواند.

مسأله 1009ـ اگر بعد از خواندن حمد «آمين» بگويد، احتياط واجب اين است که نماز را تمام کند و اعاده نمايد ولى اگر از روى اشتباه يا در حال تقيّه بگويد اشکال ندارد.

مسأله 1012ـ اگر عمداً حرف بزند، حتّى يک جمله، يا يک کلمه، حتّى کلمه دو حرفى مانند «من» و «ما» نماز او باطل است بلکه بنابر احتياط اگر دو حرف معنى دار هم نباشد نماز باطل مى شود (منظوراز احتياط در مبطلات نماز آن است که نماز را تمام کرده بعد اعاده کند).

مسأله 738ـ هرگاه کسى مشغول نماز است و در وسط نماز لباس يا بدن او نجس شود، يا بفهمد لباس يا بدن او نجس شده است امّا نداند همان موقع نجس شده يا از قبل نجس بوده، چنانچه آب در دسترس اوست و آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن آن نماز را به هم نمى زند بايد همان موقع آن را آب بکشد، يا عوض کند، سپس نماز را ادامه دهد و اگر ممکن نيست بايد نماز را بشکند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند و اين در صورتى است که وقت تنگ نباشد و الاّ با همان حال نماز مى خواند و صحيح است.

مسأله 1008ـ اگر دست بسته نماز بخواند آن گونه که بعضى از فرق اسلامى انجام مى دهند، حتّى اگر به قصد ادب دستها را روى هم بگذارد، يا دست به سينه نماز بخواند، هرچند شبيه آنها نباشد احتياط آن است که نماز را اعاده کند، امّا اگر از روى فراموشى و ناچارى يا براى کار ديگرى مثل خاراندن دست و مانند آن باشد اشکال ندارد.

مسأله 1038ـ اگر رکنى از ارکان نماز را کم يا زياد کند عمداً باشد يا سهواً، مانند کم و زياد کردن رکوع، يا دو سجده باهم موجب باطل شدن نماز است، امّا کم و زياد کردن چيزى که رکن نيست اگر عمدى نباشد اشکالى ندارد و اگر از روى عمد باشد نماز را باطل مى کند، مانند کم و زياد کردن يک سجده.