مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 86ـ نگه داشتن بول و غائط مکروه است، و اگر ضرر داشته باشد اشکال دارد.

مسأله 1233ـ در نمازهاى يوميّه هر نمازى را مى توان با هر نماز امام اقتدا کرد، مثلاً اگر امام نماز ظهر را مى خواند و او نماز ظهر را قبلاً خوانده مى تواند نماز عصرش را با نماز ظهر امام بخواند، ولى اگر امام براى احتياط نمازش را اعاده کرده، نمى تواند نماز خود را با او بخواند، مگر اين که هر دو از جهت احتياط مثل هم باشند.

مسأله 1123ـ هرگاه يقين دارد سفر او هشت فرسخ است و نماز را شکسته بخواند، بعد بفهمد هشت فرسخ نبوده، نمازش باطل است و بايد آن را اعاده کند و چهار رکعت بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد، امّا اگر يقين داشت مسافت مورد نظر هشت فرسخ نيست و در اثناء راه فهميد که هشت فرسخ بوده بايد نماز را شکسته بخواند و اگر تمام خوانده اعاده کند.

مسأله 1244ـ هرگاه بداند يکى از صفهاى جلو، نمازشان باطل است اگر صف جلو حايل شود، صفهاى بعد نمى توانند اقتدا کنند.

مسأله 971ـ هرگاه چيزى که سجده بر آن صحيح است در اختيار ندارد، يا به واسطه گرمى و سردى زياد نمى تواند بر آن سجده کند، بايد بر لباسش اگر از کتان يا پنبه است سجده کند و اگر از چيز ديگر است (مثلاً از پشم است) بر همان يا بر فرش سجده نمايد و اگر آن هم ممکن نيست بر فلزّات و اشياء معدنى سجده کند و اگر مطلقا چيزى پيدا نمى کند که بتوان بر آن سجده کرد بر پشت دست خود سجده مى کند، بنابر اين پشت دست آخرين چيزى است که مى توان بر آن سجده کرد.

مسأله 2333ـ هرگاه کسى چند وصى براى خود معيّن کند چنانچه اجازه داده است هر کدام به تنهايى به وصيّت او عمل کنند لازم نيست از يکديگر اجازه بگيرند و اگر اجازه نداده است (خواه گفته باشد همه باهم عمل کنند يا نگفته باشد) بايد با نظر يکديگر به وصيّت او عمل نمايند و اگر حاضر به همکارى نباشند، يا در تشخيص مصلحت اختلاف کنند، در صورتى که تأخير، سبب تعطيل عمل به وصيّت يا تأخير آن گردد بايد حاکم شرع ترتيبى دهد که عمل به وصيّت، زمين نماند.

مسأله 1225ـ هرگاه اجير پيش از تمام کردن عمل از دنيا برود و خودش نيز نماز قضا بر ذمّه داشته باشد، بايد از مال او براى نمازهايى که اجير بوده ديگرى را اجير کنند و يا اگر شرط کرده اند خودش به جا آورد باقيمانده را برگردانند، امّا براى نمازهاى خودش نمى توانند از مال او بردارند مگر با رضايت ورثه و يا در صورتى که وصيّت کرده از ثلث مالش به مصرف نماز برسانند.

مسأله 614ـ هرگاه اطمينان دارد که آب در محلى دورتر از اين مقدار، موجود است و وقت نماز نيز تنگ نشده، بايد به سراغ آن برود، مگر اين که مشقّت فوق العاده اى داشته باشد، ولى اگر احتمال دهد يا گمان داشته باشد که آب در فاصله دورتر است جستجو لازم نيست.

مسأله 1066ـ هرگاه انسان شک کند کثيرالشّک شده يا نه بنا مى گذارد بر اين که کثيرالشّک نشده و بعکس اگر کثيرالشّک بوده، تا يقين نکند به حال معمولى برگشته، بايد به شکّ خود اعتنا نکند.

مسأله 1699ـ هرگاه بعد از غروب شب عيد فطر بچّه دار شود، يا کسى نانخور او گردد مستحبّ است فطره او را بپردازد، ولى واجب نيست.

مسأله 1091ـ هرگاه بعد از نماز احتياط بفهمد کسرى نمازش درست به اندازه نماز احتياط بوده (مثلاً در شک ميان سه و چهار يک رکعت نماز احتياط بخواند و بعد بفهمد نماز راسه رکعت خوانده) نمازش صحيح است و اگر بفهمد کسرى نماز کمتر از نماز احتياط بوده بنابر احتياط واجب بايد کسرى نماز را بلافاصله به جا آورد و اصل نماز را هم اعاده کند و اگر بفهمد کسرى نماز بيشتر از نماز احتياط بوده، چنانچه بعد از نماز احتياط کارى که نماز را باطل کند انجام نداده، احتياط واجب اين است کسرى نماز را به جا آورد و اصل نماز را هم اعاده کند.

مسأله 1110ـ هرگاه بعد از نماز کارى کند که صورت نماز را به هم مى زند يا نماز را باطل مى کند (مثل اين که پشت به قبله کند) بايد قضاى سجده و تشهّد را به جا آورد و نماز را بنابر احتياط واجب اعاده کند و اگر کارى کند که سجده سهو مى آورد، بعد از قضاى سجده يا تشهّد احتياط آن است که سجده سهو به جا آورد.