مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 1655ـ در زکات عدالت شرط نيست، همچنين عدم ارتکاب گناهان کبيره.

مسأله 858ـ بهتر است کسى راکه براى اذان معيّن مى کنند، عادل و وقت شناس و صدايش مناسب و بلند باشد و اذان را در جاى بلند بگويد و در صورتى که از بلندگوها استفاده شود مانعى ندارد گوينده اذان در محل پايين قرار گيرد.

مسأله 1937ـ هرگاه عامل کارى را که تا تمام نشود فايده ندارد نيمه کاره رها کند، مثلاً مقدارى دنبال گمشده بگردد و بعد رها کند هيچ گونه حقّى بر جاعل ندارد، همچنين اگر انجام دادن قسمتى از کار مفيد باشد (مثل اين که قسمتى از لباس را بدوزد) در صورتى که مزد را براى اتمام کار قرار داده باز هيچ گونه حقّى ندارد، ولى اگر مقصودش اين باشد که هر مقدار عمل کند به همان مقدار مزد دريافت نمايد بايد مزد مقدارى را که انجام داده به خيّاط بدهد.

مسأله 1058ـ هرگاه بعد از سلام نماز شک کند که نمازش صحيح بود يا نه خواه شک مربوط به عدد رکعتهاى نماز باشد يا شرايط نماز، مانند قبله و طهارت و يا اجزاى نماز مانند رکوع و سجود، به شکّ خود اعتنا نمى کند.

مسأله 1050ـ هرگاه در اثناء نماز بعد از گذشتن محل چيزى، شک کند آن را به جا آورده يا نه مثل اين که بعد از داخل شدن در رکوع، شک در حمد و سوره کند و يا بعد از ورود در سجده شک در رکوع کند، در هيچ يک از اين موارد نبايد به شکّ خود اعتنا کند، خواه جزء بعدى رکن باشد يا غير رکن.

مسأله 1059ـ هرگاه بعد از گذشتن وقت نماز شک کند که نماز را خوانده يا نه يا حتّى گمان کند نخوانده است، به شک اعتنا نکند، ولى هرگاه پيش از گذشتن وقت نماز شک کند، بايد نماز را به جا آورد، حتّى اگر گمان دارد نماز را خوانده کافى نيست.

مسأله 206ـ داخل کفش به واسطه راه رفتن پاک نمى شود و پاک شدن کف جوراب به واسطه راه رفتن نيز محلّ اشکال است، مگر اين که جوراب چرمى و مانند آن باشد که به جاى کفش از آن استفاده شود.

مسأله 201ـ هرگاه روى زمينى که با چوب فرش شده راه برود پاک شدن کف پا و ته کفش نجس مشکل است، ولى با راه رفتن روى آسفالت پاک مى شود.

مسأله 1488ـ براى دادن خمس مى توان معيار را سال شمسى يا قمرى قرار داد.

مسأله 622ـ هرگاه آب در چاه باشد و بواسطه عدم توانايى يا نداشتن وسيله، دسترسى به آب ندارد، بايد تيمّم کند و همچنين اگر مشقّت فوق العاده داشته باشد که عادتاً مردم آن را تحمّل نمى کنند.

مسأله 1344ـ انسان نمى تواند به خاطر ضعف، روزه را بخورد، ولى اگر بقدرى ضعف پيدا کند که تحمّل آن بسيار مشکل شود، مى تواند روزه را بخورد و همچنين اگر خوف بيمارى داشته باشد.

مسأله 1246ـ هرگاه مأموم بداند نماز امام قطعاً باطل است، مثلاً بداند امام وضو ندارد نمى تواند به او اقتدا کند هر چند امام متوجّه نباشد، امّا اگر مأموم بعد از نماز بفهمد که امام عادل نبوده و يا خداى نکرده کافر بوده است يا نمازش باطل بوده، نماز مأموم صحيح است.