مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در كفالت، رضايت كسى كه حق بر عهده اوست لازم نيست، بنابراين رضايت بدهكار شرط نمی‌باشد.

هرگاه كسى بر ديگرى حقّى داشته باشد (مثلاً طلبى يا قصاصى يا دیه‌ای يا حقّ ديگرى) يا ادّعاى حقّى كند كه دعوى او قابل‌قبول باشد چنانچه انسان ضامن شود كه صاحب حق يا مدّعى، شخص متّهم را رها كند و هر وقت او را خواست به‏ دست او بسپارد اين قرارداد را «كفالت» و به كسى كه ضامن اين كار مى‏شود «كفيل» گويند.

چند چيز كفالت را به هم مى‏زند: 1. طلب طلبكار داده شود.2. طلبكار از طلب خود بگذرد.3. بدهكار بميرد.4. بدهكار يا شخصى را كه متّهم است به‏ دست طلبكار يا مدّعى بدهند.5. طلبكار حقّ خود را از كفيل ساقط كند.6. كفيل بميرد. 7- صاحب حق طلب خود را به‌وسیله حواله يا طور ديگر به شخص ديگرى واگذار كند.

پرداخت پول به ایشان بابت کفالت کردن مانعی ندارد.‌