حق الناس بودن خیانت در امانت
آیا خیانت در امانت حقّ الناس و قابل گذشت است؟ یا حقّ الله است و غیر قابل گذشت؟
در صورتى که خیانت در امانت سبب اتلاف عین، یا منفعت شده حق الناس است و باید خسارت را به صاحب آن بدهد.
در صورتى که خیانت در امانت سبب اتلاف عین، یا منفعت شده حق الناس است و باید خسارت را به صاحب آن بدهد.
نیازی به امانت گذاری نیست، همین مقدار که ثواب این اعمال خیر را به ارواح مقدسه اهداء کنند کافی است.
در صورتی که وثیقه کافی پرداخت کنند که حیف و میلی در کتابها صورت نگیرد مانعی ندارد.
هرگاه برادرتان دلیل معتبری برای ادعای خود داشته باشد، پذیرفته می شود و درغیر اینصورت ادعای او قبول نیست.
وجه آن چک متعلق به همه ورثه است و هرکدام میتوانند تنها حقّ خود را ببخشند. شخص امانتدار نمیتواند چک را در اختیار فرد خاصی بگذارد بلکه باید به همه ورثه خبر داده و چک را در اختیار آنها قرار دهد تا تکلیف آن را روشن کنند.
مانعی ندارد و این نوعی وام است.
هر کودک نابالغى مالى را پیدا کند احتیاط واجب آن است که ولىّ او اعلان نماید و چنانچه تا یک سال صاحب آن پیدا نشد مطابق یکى از دستورهاى چهارگانه، آنچه مطابق مصلحت کودک است عمل مى نماید که دستورهای چهارگانه عبارتند از: 1ـ آن را براى خود بردارد به قصد این که هر وقت صاحبش پیدا شد اگر آن مال موجود نیست، عوض آن را به او بدهد. 2ـ به صورت امانت براى او نگهدارى کند.3ـ از طرف صاحبش صدقه در راه خدا بدهد. 4ـ آن را به حاکم شرع بسپارد و احتیاط مستحب صدقه دادن یا سپردن به حاکم شرع است.
هرگاه تا يك سال اعلان كند و يا در محل اعلان شده نگهدارى شود و صاحب مال پيدا نشود، پيداكننده مخيّر است يكى از چهار كار را انجام دهد: 1- آن را براى خود بردارد به قصد اين كه هر وقت صاحبش پيدا شد اگر آن مال موجود نيست، عوض آن را به او بدهد. 2- به صورت امانت براى او نگهدارى كند.3- از طرف صاحبش صدقه در راه خدا بدهد. 4- آن را به حاكم شرع بسپارد و احتياط مستحب صدقه دادن يا سپردن به حاكم شرع است.
چنانچه در نگهدارى آن کوتاهى، یا زیاده روى نکرده باشد ضامن نیست.
در این مدّت بهمنزله امانت است و بعد از پایان مدّت باید به مالک اصلى یا وکیل او بازگردانده شود.
تصرّف در آنها جایز نیست، بلکه باید از او جستجو کند و کلّیّه آن وسایل را به صاحبش برساند و اگر از پیدا شدن او مأیوس شد به شخص نیازمندى بدهد.
قول مدّعى به تنهايى كافى نيست، هرچند عادل بوده باشد بلكه بايد لااقل دو شاهد عادل بر ادّعاى او گواهى دهند.