نمازهاى واجب يوميّه پنج نماز است: نمازهاى «ظهر» و «عصر» كه هركدام چهار ركعت است، نماز «مغرب» سه ركعت، نماز «عشاء» چهار ركعت و نماز «صبح» دو ركعت، امّا در سفر بايد نماز چهار ركعتى را با شرايطى، دو ركعت بخواند.
خواندن نماز مغرب کفایت می‌کند و لزومی به اعاده‌ی نماز عشاء نیست.
در فرض سؤال باید نماز را رها کرده و بلافاصله عشاء را شروع نمایید و بعد نماز مغرب را قضا کنید.
با غروب آفتاب نماز ظهر و عصر قضا می‌شود؛ ولى احتیاط مستحب آن است که نماز مغرب و عشاء را تا مغرب تأخیر بیندازد.
منظور اول وقت فضیلت است و اگر در وقت مشترک بخواند ثواب بیشتر ندارد و ثواب بیشتر متعلق به‌وقت فضیلت است.
درباره‌ی تعیین اوقات فضیلت نماز باید طبق دستوری که در رساله توضیح المسائل در باب فضیلت اوقات نماز نوشته‌شده عمل شود، ولی به‌قصد رجاء (یعنی به امید رسیدن به ثواب) مانعی ندارد.
هرگاه به نيّت نماز مغرب، نماز را شروع كند و در بين نماز يادش بيايد كه نماز مغرب را خوانده است نمىتواند نيّت نماز را به عشاء برگرداند و نماز او باطل است.
اگر در وسط نماز عشاء شك كند كه نماز مغرب را خوانده يا نه اگر قبل از رکوع رکعت چهارم شک کند نیت را برمی‌گرداند.
اعاده نماز ظهر کافی است و در مورد نماز مغرب و عشاء هم به همین صورت است.
كسى كه می‌خواهد به چند طرف نماز بخواند اگر بخواهد نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا را به‌جا آورد بهتر آن است نماز اوّل را به چند طرف تمام كند بعد نماز دوم را شروع نمايد.
باید بلند بخواند و به این وسوسه توجه نکند؛ و خجالت کشیدن هرگز مجوّز نیست. باید بلند خواند و این حیا، حیاى جاهلانه است نه حیاى عاقلانه.
