يكى از خون هايى كه از زن خارج مى شود، خون استحاضه است و به طور كلّى هر خونى که از زن خارج شود و شرایط حیض و نفاس را نداشته باشد و مربوط به بکارت یا زخم یا جراحتّى در رحم نبوده باشد، خون استحاضه است و دراين موقع زن را مستحاضه مى گويند.
زمانی كه نخستين جزء بچه از شكم مادر بيرون مى آيد، هر خونى كه زن مى بيند خون نفاس است و زن را در اين حال نفساء مى گويند، بنابر اين خونى كه قبل از خارج شدن طفل مى بيند نفاس نيست.
در صورتیکه از مجرای طبیعی خونی جاری شود (که معمولا جاری می شود) غسل نفاس دارد.
ممكن است خون نفاس يك لحظه بيشتر خارج نشود، ولى بيشتر از ده روز نمى شود.
خون نفاس در حقیقت باقیمانده خون حیض است و معمولا داراى صفات آن مى باشد؛ ولى بودن آن صفات در آن شرط نیست.
استمرار در خون نفاس شرط نیست، ولى اگر در اثناء کاملا پاک شود، باید عبادتهاى خود را انجام دهد.
در فرض سؤال تنها روز ملاک است.
در خون نفاس احتياط واجب اين است كه خلقت بچه تمام باشد.
خون قبل از خروج ولد (تولد نوزاد) استحاضه محسوب می شود ولی اگر در ایام حیض باشد عادت ماهیانه محسوب می شود.
هرگاه شك كند جنین از او ساقط شده يا نه، خونى كه از او خارج مى شود خون نفاس نيست و لازم نيست جستجو كند.
آخرین جزء بچه شامل جفت نمى شود.
هرگاه شك كند جنین سقط شده اگر مى ماند انسان مى شد يا نه، خونى كه از او خارج مى شود خون نفاس نيست و لازم نيست جستجو كند.
