مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در صورتی که عرف آن را عیب محسوب کند همان حکم را دارد و چون مشکوک است از آن برای قربانی حج استفاده نشود.‌

در صورتى که وقت براى رسیدن و سر بریدن کافى نباشد و گلوله بدن او را مجروح کرده، و خونى از آن آمده باشد، حلال است، مشروط بر این که سایر شرایط مانند بردن نام خدا به هنگام شکار کردن و مسلمان بودن شکارکننده نیز در آن جمع باشد و در صورتى که وقت براى سر بریدن دارد و در ذبح آن کوتاهى کند حرام است.

نماز بر روى چنين فرش‌هايى جايز است؛ هرچند نبودن چنين فرش‌هايى در مسجد بهتر است.

هرگاه بدن حيوان، نجس شود همین‌که عين نجاست برطرف شود، بدن حيوان پاك می‌گردد، مثلاً اگر منقار پرنده خون‌آلود باشد يا حيوانى روى چيزهاى آلوده بنشيند، همین‌که خون و آلودگى برطرف شد، بدن حيوان پاك است.‌

این حکم تنها در مورد حیوانات است و در غیر آن‌ها جاری نیست.‌

هرگاه حيوانى به خوردن مدفوع انسان عادت كند بول و مدفوع آن نجس است و گوشت آن نيز حرام است.‌

بايد حيوان را غذاى پاك بدهند تا نام حيوان نجاست‌خوار از آن برداشته شود و بايد در شتر چهل روز و در گاو سی روز و در گوسفند ده روز و در مرغابى پنج روز و در مرغ خانگى سه روز بگذرد و در حيوانات ديگر همين اندازه كه نام نجاست‌خوار از آن برداشته شود، كافى است.‌

احتیاط واجب آن است که استفاده نکنند.‌

درمان سگ ها و گربه هایى که فایده مشروعى دارند، و گرفتن اجرت در مقابل آن مانعى ندارد. همچنین در مواردى که حیوانات ولگردى باشند که اگر کنترل نشوند مشکلاتى مى آفرینند. ولی در مورد سگ های زینتی جایز نیست.

هرگاه می‌توانسته آن را تبدیل به آرد کند ولی این کار را نکرده و به مرغ داده مانعی ندارد.

باید از فروشنده حیوان سؤال کند که آیا چیزى گم کرده، یا نه؟ اگر نشانه هایى داد که منطبق بر آن بود، باید آن مال را به او بازگرداند. واگر فروشنده اظهار بى اطّلاعى کرد، احتیاط آن است که بهمدّت یک سال صبر کند، و در جستجوى صاحبش باشد، و اگر پیدا نشد مى تواند تملّک کند.

هرگاه کسى حیوان گمشده اى را پیدا کند، باید یک سال از صاحب آن سراغ بگیرد، اگر پیدا نشد، مى تواند آن را از طرف صاحب اصلى آن در راه خدا صدقه بدهد یا خودش بردارد به نیّت این که اگر صاحبش پیدا شد عوض آن را بدهد و اگر مجهول المالک باشد باید با اجازه حاکم شرع آن را به مستحقّین داد.