حکم اختلاف زوجین در مورد شهر سکونت
مردى با زنى ازدواج می‌نماید، درحالی‌که زن، در کرمان و مرد در یزد شاغل بوده است و هر دو با علم و اطّلاع از شغل و محل کار همدیگر ازدواج نموده‌اند، حال مرد می‌گوید: «چون اختیار مسکن با من است باید به یزد بیایى» و زن می‌گوید: «اگر بخواهم به یزد بیایم شغل و سابقه ده‌ساله خدمتم از دست می‌رود، تو زمانى که با من ازدواج کردى می‌دانستی که من در کرمان شاغل هستم، لذا بناى ازدواج بر کارکردن در کرمان بوده است، پس من با تو نمی‌آیم»، در این مورد تکلیف چیست؟
اگر طرفین از وضع یکدیگر آگاه بوده‌اند و عرف و عادت محل بر پیروى زن در چنین موردى از مرد نباشد، راهى جز توافق و تراضى طرفین بر محل سکونت نیست.
