مالکیت منافع حاصله از مال رشوه
منافع حاصله از مال رشوه که نتیجه عمل مُرتَشى است، متعلّق به چه کسى است؟
منافع مذکور متعلّق به مالک اصلى یعنى صاحب پول است.
منافع مذکور متعلّق به مالک اصلى یعنى صاحب پول است.
درصورتیکه کار قانونى باشد و فقط تسریع صورت گیرد و مزاحمتى براى نوبت دیگران ایجاد نکند، گرفتن حقالزحمه براى غیر کارمندان اشکالى ندارد.
چنانچه با دادن پول، باطلى را حق و حقّى را باطل نکند و حقّ کسى یا نوبت کسى را ضایع نکند اشکال ندارد و رشوه محسوب نمیشود ولى براى گیرنده اگر انجام این کار جزء وظایفش باشد حرام است.
اهانت به معناى توهین و تحقیر نمودن مسلمانان است و از گناهان کبیره است.
اگر غرض اهانت و تحقیر باشد جایز نیست.
درصورتیکه راه نهى از منکر، منحصر به این کار باشد، جایز است.
در هر دو مورد باید ادب اسلامى رعایت شود و هتک و توهینى به عمل نیاید. مگر ملّتهایی که محارب با مسلمین هستند.
در مواردى که باعث هتک حرمت اقوام ایرانی شود، جایز نیست.
این کار خوبی نیست و ممکن است آنها مقابلهبهمثل کنند که ضرر و زیانش پوشیده نیست و لذا بهتر آن است که با این مسائل، منطقی برخورد شود.
هرگونه طنز و تقلید صدا و حرکات که موجب ناراحتی افراد یا اهانت به آنها شود شرعاً جایز نیست و نگاه کردن به آن نیز شرعاً مجاز نیست.
درصورتیکه اهانتی نسبت به صاحبان تصاویر نباشد مانعی ندارد.
بهتر آن است که با این مسائل، منطقی برخورد کنید.
اگر تجمّل گرایى به معناى اسراف و تبذیر باشد، حرام است و اگر اسراف و تبذیر نیست، بهتر ترک آن است.
درصورتیکه متعلق به دیگران باشد ضمان دارد؛ در غیر این صورت نوعی انحراف و کار حرامی است مگر اینکه ضرورت داشته باشد.
چنانچه ممکن باشد که زیادى را به دیگرى واگذار کند و دور ریخته نشود، مانعى ندارد که زیادتر بگیرد و الا اسراف است و حرام است.