مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مشکل است و باید به دیه مصالحه کند.

هر کس وظیفه دارد در صورت علم به اختلاف، نسبت به اعلم، از اهل خبره - یعنى علماء و مدرسین مورد وثوق - تحقیق کند، اگر اعلم براى او ثابت نشد، در میان آن عدّه که مطرح هستند مخیّر است.‌

اگر شرایط کفن در آن لباس موجود باشد یا اضافه بر کفن‌های سه‌گانه باشد و نیز لباس خیلى گران‌قیمت نباشد به‌گونه‌ای که اسراف محسوب شود، جایز است.

هزینه های واجبات دفن را جایز نیست و تنها می توانند هزینه های اضافی بر واجبات دفن را بگیرند.‌

باید فوراً به‌سوی قبله تغییر جهت دهند.

تمامی اقسام زنان حائض هرگاه پيش از ده روز پاك شود ولى احتمال مى دهد كه در باطن خون است بايد به وسيله قدرى پنبه خود را امتحان كند، چنانچه پاك بود غسل كند و عبادتهاى خود را انجام دهد و اگر پاك نبود، هرچند به خونابه آلوده باشد بايد مطابق احكام حائض عمل نمايد.

درصورتی‌که به مصلحت پدر باشد مانعی ندارد.

غصب يكى از گناهان كبيره است كه در قيامت مجازات سخت دارد و در دنيا عواقب دردناك، در روايتى از زمين را از هفت طبقه آن، مثل طوق به گردن او مى اندازند.

قول زوجه مقدّم است.

با توجه به این که طلاق بائن بوده، این کار زنا محسوب می شود؛ ولی اگر جهل به مسأله داشته اند این عمل وطی به شبهه است و رجوع قهری محسوب نمی شود. بنابراین قابل ذکر است که تا زن رجوع به بذل نکند زوج حق رجوع ندارد، ولى زوج مى تواند با توافق زوجه، او را عقد جدید بنماید.

مى‌توان در ضمن عقد مصالحه چنين شرطى را مطرح كرد.

هرگاه ملك مانند منزلى باشد و كليد مشترك داشته باشد كليد آن را مى دهد و اگر مانند مزرعه اى بدون ديوار باشد قبض آن همان است كه مى تواند آن را بفروشد و از ساير اعضا بخواهد كه زمين را تقسيم كنند.

شخصی که می‌خواهد مسافت شرعی (21/5 کیلومتر) را طی کند و اذان ظهر را در شهر یا روستای محل زندگی خود یا حد ترخص آن یا جایی که بخواهد حداقل ده روز بماند نباشد مسافر بوده و نباید روزه بگیرد و به‌طورکلی در هر موردى که نماز شكسته است روزه را بايد ترك كرد و درجایی كه نماز را بايد تمام بخواند (مانند كسى كه شغلش مسافرت است و يا در محلی قصد ماندن ده روز كرده) بايد روزه را بگيرد.

هرگاه وکالت مطلقه به بانکها بدهد که پول او را طبق عقود شرعیّه به کار گیرد و سود حاصل را به او بدهد اشکال ندارد و آگاهى به جزئیات بعد از وکالت مطلقه لازم نیست. ‌

هرگاه انسان گندم و جو، يا خرما، يا انگور را بخرد و بداند فروشنده زكات آن را داده زكات بر او واجب نيست و اگر شك كند باز چيزى بر او لازم نيست.