هرگاه نتواند كف دست‌ها را بر زمين بگذارد بايد پشت دست‌ها را به زمين بگذارد و اگر آن‌هم ممكن نيست مچ دست‌ها را بر زمين بگذارد و چنانچه آن‌هم ممكن نباشد بنا بر احتياط واجب هر جاى دست تا آرنج ممكن شود روى زمين می‌گذارد و درصورتی‌که نتواند، بازو را بگذارد.
كسى كه دسترسى به طلبكار خود ندارد، چنانچه اميد نداشته باشد او را پيدا كند، احتياط واجب آن است كه مقدار طلب او را با اجازه حاكم شرع به فقير دهد، خواه آن فقير غير سيّد باشد يا سيد.
هرگاه كسى از روى فراموشى يا ندانستن مسئله، رمى جمرات را ترك كند لازم است تا روز سيزدهم، هر وقت يادش آمد، يا متوجّه مسئله شد، قضا كند و بهتر اين است آنچه را مربوط به قضاى روز قبل است پيش از ظهر بجا آورد و وظيفه همان روز را بعدازظهر انجام دهد، ولى مانعى ندارد هر دو را در یک‌وقت بجا آورد؛ (اوّل قضاى روز گذشته، سپس وظيفه همان روز).
بر اساس اوقات جایی که از آن پرواز کرده است عمل کند.
این آیه مربوط به اموال متعلق به کودکان است و ارتباطی با بطلان عقد ندارد.
درصورتی‌که درآمد ساليانه آنها بيش از هزینه‌ها و مخارج ساليانه باشد، بايد هرسال در همان تاريخ خمس اضافه درآمد را بپردازند.
در صورتى كه بتواند او را از مرگ نجات دهد، واجب است.
تمام کسانى که از مال ارث مى برند حقّ قصاص دارند مگر زوج و زوجه که حقّ قصاص ندارند ولى در دیه سهیمند.
تراشیدن سر مطلقاً جزء تعزیرات نیست و باید راه دیگرى را براى تعزیر، مانند جریمه نقدى یا زندان یا مجازات بدنى، انتخاب کرد; ولى در زندانها گاه براى ملاحظه مسائل امنیّتى سر متّهمین را مى تراشند، و این مربوط به عناوین ثانویّه است.
اگر نيت كرده اين حج از طرف صاحب الوجه است، براى صاحب همان وجه مىشود حالا اسمش هر چه باشد و از قبيل خطا در تطبيق است يعنى صاحب وجه را خطأً تطبيق بر ديگرى كرده؛ مثل‌اینکه نيت مىكند اقتداى نماز را به امام حاضر باشد اما خطأً تطبيق بر (عمرو) مىكند درحالی‌که پيشنماز (زيد) است، چون نيت امام حاضر است، نماز صحيح است.
