مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

حکم زنای به عنف را ندارد ولی فقها اتفاق نظر دارند که احکام زنای به حی را شامل می شود.‌

فقط در صورتی که عین را نذر کرده و حاجت گرفته است باید ادا نمایند.

آن را بفروشید و باید یک گوسفند نر بخرید.

گوسفندى را كه نذر كرده ‏اند پشم آن و مقدارى كه چاق مى‏شود جزء نذر است و اگر پيش از آن كه گوسفند به مصرف نذر برسد بچه ‏اى بياورد يا شير دهد، احتياط واجب آن است آن را هم به مصرف نذر برساند.

كسى كه نذر كرده زيارت برود ولى غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده، لازم نيست آنها را به جا آورد.

كسى كه نذر كرده عملى را مستمرّاً ترك كند و زمانى براى آن معيّن ننموده، چنانچه از روى اختيار آن را به جا آورد براى دفعه اوّل بايد كفّاره بدهد و اگر نذر او چنان بوده كه هر دفعه از آن عمل، مستقلًّا تحت نذر قرار داشته احتياط واجب آن است كه براى هر دفعه، كفّاره‏اى بدهد، امّا اگر چنين قصدى نداشته، يا شك كند قصدش چگونه بوده يك كفّاره بيشتر واجب نيست.

اگر نذر كند تا وقت معيّنى عملى را ترك نمايد بعد از گذشتن آن وقت مى‏تواند آن كار را به جا آورد و اگر پيش از گذشتن وقت از روى فراموشى يا اجبار انجام دهد چيزى بر او نيست، ولى لازم است تا آخر وقت نذر، آن عمل را به جا نياورد و اگر بدون عذر آن را به جا آورد بايد كفّاره بدهد.

هرگاه نذر كند به زيارت يكى از امامان مثلًا به زيارت حضرت امام حسين عليه السلام مشرّف شود، اگر به زيارت امام ديگرى برود كافى نيست و هرگاه به واسطه عذرى نتواند آن امام را زيارت كند چيزى بر او نيست

هرگاه نذر كند روز معيّنى را روزه بگيرد، احتياط واجب آن است كه آن روز سفر نكند تا بتواند روزه خود را به جا آورد و چنانچه در آن روز سفر غیر ضروری كند احتیاط واجب آن است که روزه را در سفر بگیرد و بعدا نیز قضا کند و کفّاره هم بدهد.

وضوگرفتن از آب مدارس علوم دينى و مانند آن كه نمی‌داند آب آن را براى همه مردم وقف کرده‌اند يا فقط براى طلاب یا دانشجویان همان مدرسه، بنا بر احتیاط واجب صحیح نمی‌باشد، مگر درصورتی‌که معمولاً مردم متديّن از آب آنجا وضو بگيرند به‌طوری كه نشانه عمومى بودن وقف باشد.‌

فقط حق دارد یک وکیل بگیرد.

حقّ تألیف یک حقّ عقلایى است که در میان عقلاى جهان به رسمیّت شناخته شده است و تجاوز به آن، مصداق ظلم و ممنوع مى باشد و نشر آثار مؤلّفین و شعرا بدون اجازه آنان جایز نیست و این نکته را باید توجّه داشت که همیشه مصادیق از عرف گرفته مى شود و احکام از شرع مقدّس و مانعى ندارد که با گذشت زمان، حقوق تازه عقلائیّه پیدا شود و مشمول احکام کلیّه اسلام گردد.

هرگاه شخص اجير پيش از تمام كردن نماز و روزه‏اى كه اجیرشده بود از دنيا برود درحالی‌که اجرت همه آن‌ها را گرفته، اگر شرط كرده باشند تمام نمازها را خودش به‌جا آورد بايد اجرت مقدارى را كه نخوانده از مال او برگردانند و اگر چنين شرطى نكرده‏اند بايد ورثه از مال او كسى را اجير كنند تا باقيمانده را بجا آورد و اگر مالى ندارد چيزى بر ورثه واجب نيست، ولى بهتر است دين میت را ادا كنند.

هرگاه كسى وصیت كند كه بعد از دفن، قبر او را نبش كرده و بدن او را به مشاهد مشرفه يا نقطه ديگر ببرند عمل به چنين وصيتى مشكل است.

با توجه به آنچه نوشته‌اید، اولویت با قبرستان است.