مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

لازم و واجب معمولاً به یک معناست، ولى گاهى لازم مفهوم وسیع‌تری دارد و بر غیر احکام تکلیفى نیز اطلاق می‌شود.‌

آرى پول قربانى را در انجام‌، يا در محل خود كنار مى‌گذارند و حلق يا تقصير مى‌كنند و از احرام بيرون مى‌آيند. و براى اينكه ترتيب به هم نخورد همین‌که پول قربانى را كنار بگذارد ترتيب حاصل مى‏شود.

اگر خون او مستمر است و به وظيفه‌اش عمل كرده و در حدّ امكان از خروج خون جلوگيرى نموده، وظيفه‌اى ندارد، ولى اگر خون کاملاً قطع‌شده و غسل كرده، سپس خون جاری‌شده، حكم حدث جديد را دارد.

هرگاه زوجه و کسان او طورى وانمود کنند که زن سالم است و درواقع سلامت زن به‌صورت شرط در ضمن عقد درآید و بعداً کشف خلاف شود شوهر می‌تواند عقد را فسخ کند و اگر دخول نکرده، مهرى براى زن نیست و اگر قبل از آگاهى بر عیب دخول کرده است تمام مهر بر او لازم است و می‌تواند آن را از تدلیس کننده بگیرد و اگر تدلیس کننده زن باشد مهر او ساقط است.

ازدواج با او اگر فرد صالحی باشد اشکال ندارد. ‌

جریمه شامل غیر مورد آن نمی شود.

وقف صحیح است و شرکا می توانند سهم او را جدا کنند.‌

نمازش صحيح است.

اگر مريض پيش از ظهر خوب شود و كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد نيّت روزه كند و بنا بر احتیاط واجب قضا هم نمايد، ولى اگر بعدازظهر خوب شود روزه آن روز واجب نيست فقط بايد قضاى آن را به‌جا آورد.

هرگاه در حال قیام ركعت سوم به امام اقتدا كند، بايد حمد و سوره را بخواند و اگر براى سوره وقت ندارد فقط حمد را بخواند و خود را در ركوع به امام برساند؛ اما اگر بداند با اقتدا کردن و خواندن حمد، به ركوع امام نمی‌رسد، بنابراحتياط واجب بايد صبر كند تا امام به ركوع برود بعد اقتدا كند. در تشهد و سلام آخر امام، همراه با او تشهد را می‌خواند و بنا بر احتیاط واجب تا سلام امام به‌صورت تجافی می‌نشیند و بعدازآن برمی‌خیزد و بقیه نماز را به‌صورت فرادا ادامه می‌دهد.

هرگاه انسان شك دارد مغرب شده يا نه نمی‌تواند افطار كند و اگر افطار كند هم قضا دارد و هم كفّاره، ولى اگر شك كند كه صبح شده يا نه می‌تواند كارهايى كه روزه را باطل می‌کند انجام دهد و تحقيق كردن نيز واجب نيست.

استحاضه کثیره آن است كه هرگاه زن پنبه اى را داخل كند خون، در پنبه فرو رود و از آن بگذرد و جارى شود.

درصورتی‌که همان سنگ مخصوص بوده باشد سجده بر آن مانعی ندارد.

مانعی ندارد.‌

با زبان خوش و مؤدبانه ایشان را امر به معروف و نهی از منکر کند و عواقب بد دنیوی و اخروی این گناهان را به ایشان تذکر دهد و هم‌چنین توجه داشته باشد که رفتار و گفتار نیک ایشان با خانم قطعاً در اصلاح رفتار ایشان مؤثر خواهد بود.‌