هرگاه غذا دردهان یا لاى دندان‌ها باقیمانده باشد و داخل دهان خون بیاید، چنانچه نداند که خون به غذا سرایت کرده، خوردن آن غذا اشکالی ندارد ولی اگر می‌داند که خون به آن رسیده، نجس نیست ولی خوردن آن غذا حرام است مگر اینکه خون در آن غذا مستهلک شود.
هرگاه بدن حيوان، نجس شود همین‌که عين نجاست برطرف شود، بدن حيوان پاك می‌گردد، مثلاً اگر منقار پرنده خون‌آلود باشد يا حيوانى روى چيزهاى آلوده بنشيند، همین‌که خون و آلودگى برطرف شد، بدن حيوان پاك است.
هنگامی‌که آب آن را خالی کنید هم تشت پاک می‌شود و هم لباس و هم‌دست.
هرگاه لباس و مانند آن را با آب قليل آب بكشند و به‌اندازه معمول فشار دهند تا آب از آن خارج شود، آبى كه در آن باقى می‌ماند، پاك است؛ و همین‌طور است اگر ظرف نجس را با آب قليل آب كشند قطره‌هایی كه آخر كار در آن می‌ماند پاک است.
سنگى كه ميّت را روى آن غسل مىدهند و پارچهاى كه عورت ميّت را با آن مىپوشانند و دست كسى كه او را غسل مىدهد، بعد از تمام شدن غسل پاك می‌شود.
فرزندان نابالغ كفّار بعد از ايمان آوردن پدران آن‌ها، پاك مىشوند.
هرگاه شراب، سركه شود، ظرف آن‌هم تا جايى كه شراب يا انگور موقع جوش آمدن به آن رسيده پاك می‌شود، پارچه و چيزى كه روى آن مىگذارند اگر معمولاً به آن رطوبت، نجس شود آن‌هم پاك می‌گردد، امّا اگر موقع جوشش سر برود و پشت ظرف به آن آلوده شود بعد از سركه شدن پشت ظرف پاك نمىشود.
«تبعیت» آن است كه چيزى به‌تبع چيز ديگرى پاك شود.
هرگاه كافر شهادتين نگويد، ولى قلباً به معنى آن ايمان داشته باشد مسلمان است، امّا اگر بر زبان جارى كند و يقين باشد كه قلباً به آن ايمان ندارد احتياط واجب آن است كه از او اجتناب شود.
لباسى كه بر تن كافر است وقتى اسلام آورد پاك می‌شود مگر آلوده به‌عین نجاست باشد.
دلیل آن جریان سیره است که در زمان پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) کافرانی که مسلمان می‌شدند به آن‌ها دستور داده نمی‌شد که بروید بدن خود را آب بکشید و درواقع این نوعی استثنا است بر اساس سیره مسلمین. (حتی دستور به انجام غسل جنابت نیز برای آنان داده نمی‌شد)
در بحث نجاسات گفتيم احتياط واجب آن است كه از كافر اجتناب شود حال اگر كافر شهادتين بگويد يعنى بگويد: «اشْهَدُ انْ لا إِلهَ الا اللَّه وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ» مسلمان می‌شود و بدن او پاك می‌گردد، ولى اگر عين نجاست در بدن او باشد بايد آن را برطرف كرده و جاى آن را آب بكشد، ولى اگر قبل از اسلام آوردن عين نجاست برطرف شده باشد لازم نيست جاى آن را آب بكشد.
هرگاه خونى از پشه بيرون آيد و نداند خونى است كه تازه از او مكيده، يا از خود پشه است پاك؛ ولى اگر بداند هنوز خون جزء بدن پشه نشده نجس است.
اگر خون بدن انسان يا حيوانى كه خون جهنده دارد به بدن حیوانی كه خون جهنده ندارد منتقل گردد و خون آن حيوان حساب شود پاك است و آن را انتقال گويند بنابراين، خون پشه كه جزء بدن اوست پاك است، هرچند در اصل آن را از انسان گرفته، ولى خونى كه زالو از انسان مىمكد پاك نيست، چون جزء بدن او محسوب نمىشود.
