گاهي ميان متديّنين در امور عبادي ازجمله غسل و وضو يا اعمال حج و امثال آن وسواس ايجاد می‌شود که متأسفانه گاهي باعث ترس و خستگي از عبادت و يا ترک آن می‌گردد، البته ممکن است وسواس در امور اعتقادي و عادي زندگي نيز اتفاق بيافتد که از بحث ما خارج است هرچند راه‌حل‌ها در مورد آنها نيز تقريباً يکسان است. درجات وسواس متفاوت است و در بعضي بسيار پيشرفته است و بايد درمان شود تا عواقب نامناسبي نداشته باشد.
وضو صحیح است؛ ولی تصرف در کفش غصبی جایز نیست.
اگر گمان مى كرد آب از خود اوست و بعد از وضو معلوم شد مال ديگرى است، وضوى او صحيح است و بايد قيمت آن را به صاحبش بدهد.
وضوگرفتن از نهرهاى بزرگ و كوچك جايز است، هرچند انسان نداند صاحبان آنها راضى هستند، امّا اگر صاحب آنها از وضوگرفتن صريحاً نهى كند احتياط واجب ترك است و اگر مجراى نهر را بدون اجازه صاحبش تغيير داده اند، احتياط واجب آن است كه از آن وضو نگيرند.
هرگاه كسى محصّل مدرسه اى نيست ولى ميهمان محصّلين است، وضوگرفتن او در آن مدرسه اشكال ندارد، به شرط اين كه پذيرفتن چنان ميهمانى برخلاف شرايط وقف نباشد، همچنين در مورد كسى كه ميهمان مسافران مسافرخانه و يا ساكنان تيمچه ها است.
سعى کنید به مقدار متعارف آب مصرف کنید. اگر بیش از آن باشد و همسرتان راضى نباشد، حرام و موجب ضمان است. و اگر شیطان وسوسه کند که فلان مقدار آب کافى نیست، اعتنا نکنید و اعمالتان اشکالى نخواهد داشت و ما مسئولیت آن را به عهده مى‌گیریم؛ و به فرض که همسرتآن‌هم راضى باشد، اسراف در آب وضو و غسل جایز نیست.
عمل به وسواس کار خلافى است؛ ولى ضررى به اعتقادات او نمى‌زند.
وسواس در غسل مانند وضو، باعث اسراف می‌شود و حرام است، ولي غسل صحيح است.
وسواس باعث اسراف آب می‌شود و کار حرامي است. ولي باعث بطلان وضو نمی‌شود مگر اينکه در شستن دست چپ وسواس داشته باشد که درنتیجه آب اضافي خارج از وضو محسوب می‌شود و براي مسح دچار مشکل خواهد شد.
چون تکرار آيات و اذکار به دليل وسواس در نماز حرام است (برخلاف تکرار معمولي که مانعي ندارد) اين زيادي نماز را دچار اشکال می‌کند.
گاهي افراد تصوّر می‌کنند به دليل بعضي حالات دچار ارتداد و از دين خارج‌شده‌اند، در جواب به آنها می‌گوییم: نگراني از ارتداد، نشان‌دهنده وجود ايمان است. توصيه می‌کنیم ذکر «لاحول ولا قوة الا بالله» را بسيار تکرار کنند. علاوه بر آن به اين افکار اعتنايي نکنند.
مسئله غیبت که از مطهرات است مربوط به نجاستی است که از ناحیه خود شخص بر بدن یا لباسش یا اثاث خانه‌اش دارد می‌شود و مربوط به لباس نجس دیگران نیست.
هرگاه فراموش كند آب غصبى است و با آن وضو بگيرد وضويش صحيح است، مگر اين كه خودش آب را غصب كرده باشد كه در اين صورت اشكال دارد.
هرگاه بدن يا لباس مسلمان يا چيز ديگرى كه در اختيار اوست نجس شود و او هم بفهمد كه نجس شده، سپس آن مسلمان غايب گردد، اگر انسان احتمال دهد كه آن را آب‌کشیده، پاك است، به‌شرط اينكه از چيزهايى باشد كه طهارت در آن شرط است، مانند لباسى كه با آن نماز مىخواند و يا غذا و ظروف غذا.
وضوگرفتن درصورتی‌که شخص بخواهد در آن مکان نماز بخواند یا صفحه‌ای از قرآن بخواند اشکالی ندارد و الا جایز نیست، البته اگر از عمل افراد متديّن فهمیده می‌شود كه وقف آن، عام است، وضوگرفتن در هیچ صورتی اشکال ندارد.
