هرگاه توأم با امر حرامى نگردد مانعى ندارد، مانند خلوت با اجنبى و مفاسد دیگر، ولى سزاوار است که مسؤولین کشورهاى اسلامى برنامه‌ای براى جدا ساختن مراکز تحصیلى پسران و دختران تنظیم کنند.
در صورتي که ضرورتي براي اين کار نباشد آن را ترک کنند، و چنانچه ضرورتي وجود داشته باشد و امکان جداسازي مژه هاي مصنوعي به هنگام وضو نباشد، بصورت عادي وضو را انجام مي دهد.
چنانچه درآمدش بيش از مخارجش نباشد، خمس بر او واجب نيست.
چنين نيابتى صحيح نيست. زيرا تقديم اعمال مکه براى كسى جايز است كه خودش بخواهد آن را انجام دهد.
معاينات در این‌گونه موارد شرعاً اشكالى ندارد؛ بلكه گاه لازم است.
اگر در اثر آن به مشقّت مى‌افتد عذر محسوب مى‌شود و می‌تواند نايب بگيرد و اگر مشقّتى براى او ندارد نبايد نايب بگيرد.
اگر يقين داشته باشد يا احتمال دهد خون زخم يا جرّاحى است تكليفى براى او ايجاد نمی‌کند. تنها خود را می‌شوید و غسل و وضو به خاطر آن واجب نيست.همچنین درصورتی‌که رحم آن‌ها را به‌طور كامل برداشته باشند خونى كه می‌بینند عادت محسوب نمی‌شود و حکم خون زخم و مانند آن را دارد و برای نماز شستن آن خون‌ها کافی است؛ و در صورت طلاق احتیاط این است که عدّه نگه دارد.
هر وقت پاك شد طواف و نماز طواف را اعاده مى‌كند و اگر قبل از وقوف به عرفات پاك نشود براى حج محرم مى‌گردد و پس از بازگشت به مکه و رفع عذر، آن اعمال را بجا مى‌آورد.
اگر خون، هرچند در داخل و باطن تا سه روز استمرار نداشته، حكم استحاضه را دارد.
اگر وقت عمره تمتّع تنگ‌شده، حج افراد را تمام می‌کند و اگر حج واجب بوده، پس از اعمال حج، عمره مفرده‌ای بجا آورد.
در فرض مسئله پايان دادن به باردارى ظاهراً مانعى ندارد.
احتياط واجب آن است كه طواف‌ها و نماز طواف را بجا آورد.
درصورتی‌که استحاضه قلیله باشد: اگر بعد از گذشتن از نصف طواف بوده، پس از تجديد وضو و تطهير بدن و لباس، طواف را تمام مى‌كند و اگر قبل از آن بوده، پس از تجديد وضو و تطهير، طواف را از اوّل شروع مى‌كند.و درصورتی‌که استحاضه کثیره باشد: چنانچه قبل از شوط چهارم است غسل کند و از ابتدا طواف کند و اگر بعد از شوط چهارم است غسل کند و ادامه دهد؛ و در ادامه اگر به وظیفه زن مستحاضه که برای نماز واجب است عمل کند ضرری به حج او وارد نمی‌شود.
درصورتی‌که در مسئله زايمان خلافى از عامل (دكتر زايمان) سر نزده و سهل‌انگاری و کوتاهی نکرده، ضامن نيست.
