مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال جنب محسوب نمی شود (مگر در صورتی که با این کار به اوج لذت جنسی رسیده و منی خارج شده باشد).

آمیزش با حیوانات، حرام و از گناهان کبیره است و هرگاه کسی نعوذ باللّه با حیوانى نزدیکى کند و منى از او بیرون آید، جُنُب مى شود و غسل کافى است، امّا اگر منى بیرون نیاید احتیاط واجب آن است که براى نماز و مانند آن، هم غسل کند و هم وضو بگیرد، مگر این که قبل از این کار وضو داشته باشد که در این صورت تنها غسل کافى است.

با توجه به آنچه نوشته شده است اگر شك كنند كه به مقدار ختنه گاه داخل شده يا نه، غسل بر آنها واجب نيست.

از این کار در زمان عادت ماهانه پرهیز شود و در غیر ایام عادت ماهانه بدون رضايت زوجه حرام و با رضايت وى كراهت شديد دارد، بعضاً منشأ بيمارى هاى گوناگونى مى شود و چنانچه منی خارج نشود بنابر احتياط واجب بايد جمع كند بين غسل و وضو.

در فرض سؤال چنانچه به اندازه ی ختنه گاه داخل شود غسل بر مرد و زن واجب می شود.

اگر انسان نزدیکی از قبل (جلو) داشته باشد و منی خارج نشود ولی به اندازه ختنه گاه يا بيشتر داخل شود، مرد و زن هردو جُنُب مى شوند، خواه بالغ باشند يا نابالغ و اگر در دُبُر(پشت) باشد و منی خارج نشود، بنابر احتياط واجب بايد جمع كند بين غسل و وضو.

در فرض سؤال غسل مسّ میّت ندارد.

براى مسّ استخوان بدون گوشت يا دندان (ولو همراه دندان مقداری گوشت لثه باشد) كه از مرده يا زنده جدا شده، غسل لازم نيست.

هرگاه از بدن زنده يا مرده اى كه غسلش نداده اند قطعه اى كه داراى استخوان است جدا شود (مثلًا يك دست و يا حتّى يك انگشت) هر كس آن را مس نمايد، بايد غسل مسّ ميّت كند، امّا اگر استخوان نداشته باشد غسل واجب نيست.

می توان به قصد رجاء و ثواب غسل انجام داد.

نمازهايى را كه با غسل جبيره اى مى خوانند اعاده ندارد، مگر اين كه قبل از پايان وقت نماز، عذر برطرف شود، در اينجا بنابر احتياط واجب، نماز را اعاده كنند.

كسى كه وظيفه او غسل جبيره اى است، چنانچه مى داند تا آخر وقت عذر او برطرف نمى شود مى تواند در اوّل وقت نماز بخواند، امّا اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود احتياط واجب آن است كه صبر كند.

با توجه به اینکه ما قائل به ترتیب نیستیم به هر صورت که انجام دهند صحیح است.

غسل جبیره کافی است.

در فرض سؤال نمازهای گذشته را تدریجا قضا کنید.