زنانى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارند همين كه در ايّام عادت خون ببينند حائض مى شوند و تا پايان ايّام عادت، احكام حائض را دارند؛ خواه نشانه هاى خون حيض در آن بوده باشد يا نه.
صاحب عادت وقتیّه و عددیّه به زنى گفته می شود كه دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند و شماره روزهاى او در هر دو ماه يك اندازه باشد، مثل اين كه دو ماه پشت سر هم از اوّل ماه تا هفتم، خون ببيند.
در فرض سؤال، باید رجوع به صفات و نشانه ها نمایند و خون هايي که نشانه و صفات حيض را دارد، حيض است(به شرطي که از سه روز کمتر و از ده روز بيشتر نباشد و فاصله دو حيض کمتر از ده روز نباشد) و در غير اين صورت، احکام استحاضه را دارد.
اگر ده روز يا كمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند چنانچه بعضى نشانه حيض داشته باشد و از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نباشد، حيض محسوب مى شود و اگر همه اش يك جور باشد مطابق عادت خويشاوندان خود عمل مىكند (اگر عادت همه يا اكثريّت قاطع آنها يكسان باشد) و هرگاه عادت آنها مختلف باشد، احتیاط واجب آن است كه عادت خود را هفت روز قرار دهد.
مضطربه زنى است كه چند ماه حائض شده ولى عادت معيّن پيدا نكرده و يا اگر سابقاً عادت داشته، به هم خورده و عادت تازه اى جانشين آن نشده است.
ناسیه به زنى گفته می شود كه عادت خود را فراموش كرده است.
اگر مبتدئه بيشتر از ده روز خون ببيند كه چند روز آن نشانه حيض دارد، چنانچه خونى كه نشانه حيض دارد كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد، آن خون حيض و بقيّه استحاضه است و اگر كمتر از سه روز باشد بايد آنچه را نشانه حيض دارد بگيرد و باقيمانده را به عادت خويشاوندان خود مراجعه كند، همچنين اگر آنچه نشانه حيض دارد بيش از ده روز باشد به تعداد عادت خويشاوند خود حيض قرار مىدهد و بقيّه استحاضه است.
اگر ده روز يا كمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند و همه اش يك جور باشد بايد عادت خويشان خود را حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه (اگر عادت همه يا اكثريّت قاطع آنها يكسان باشد). و هرگاه عادت آنها مختلف باشد، احتیاط واجب آن است كه عادت خود را هفت روز قرار دهد.
مبتدئه به زنى گفته می شود كه براى اوّلين بار حائض مى شود.
زنان حائض بر شش گونه هستند: 1- صاحب عادت وقتیه و عددیه 2- صاحب عادت وقتیه 3- صاحب عادت عددیه 4- مـضـــطربه5- مبتدئه6- ناسیه
هرگاه سه روز يا بيشتر خونى ببيند كه نشانه هاى حيض را دارد و بعد ده روز يا بيشتر خونى را ببيند كه نشانه هاى استحاضه را دارد و مجدّداً خونى را ببيند كه نشانه حيض را دارد، بايد تمام خونهايى را كه نشانه حيض داشته است حيض قرار دهد.
چنانچه معمولاً ماهى يك مرتبه خون مى بيند اگر در يك ماه دوبار خون ببيند و آن خون نشانه هاى حيض را داشته باشد مثلاً سه روز پشت سرهم باشد، چنانچه روزهايى كه در وسط پاك بوده كمتر از ده روز نباشد، بايد هر دو را حيض قرار دهد.
اگر زن در بين روز خون ببيند، از ساعتي که خون ديده تا همان ساعت در فردا را يک روز حساب مي کند. اما اگر بين غروب آفتاب تا اذان صبح خون ببيند تا غروب آفتاب فردا را يک روز حساب مي کند.
هر گاه خون مزبور بر اثر جراحتى باشد که بخاطر آن دستگاه حاصل مى شود هیچ حکمى جز آب کشیدن محل ندارد و اگر عادت ماهیانه را تحریک و طولانى کند احکام عادت ماهیانه بر آن جارى مى شود، ولى در هر حال بیش از ده روز خون حیض محسوب نمىشود، حتّى اگر عادت او کمتر از ده روز باشد، باید همان را عادت قرار دهد. مگر این که بر اثر گذشت زمان مقدار زمان عادت او عوض شود.
در فرض سؤال روز ملاک است و شب یازدهم وشب آخر جزء ایام عادت محسوب نمی شود و باید طبق احکام استحاضه رفتار کند.
