مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه زن بگويد حائض هستم يا از حيض پاك شده ام، حرف او قبول است، مگر اين كه مورد سوءظن باشد.

مستحب است زن حائض در وقت نماز خود را از خون پاك كند و دستمال و پنبه را عوض نمايد و وضو بگيرد، يا اگر نمى‏تواند تيمّم كند و در جاى نماز خود رو به قبله بنشيند و مشغول ذكر خدا و دعا و صلوات شود.‌

زنى كه داراى عادت است (خواه وقتيّه و عدديّه باشد، يا فقط عادت وقتيّه يا عادت عدديّه)، هرگاه دو ماه پشت سرهم بر خلاف عادت خود، خونى ببيند عادتش بر مى گردد به آنچه در آن دو ماه ديده است.

عبادات او اشكالی ندارد و از قبيل خطاى در تطبيق است.

چنانچه خون حيض (حتي اگر بصورت لکه کمرنگي باشد) از ده روز بگذرد به مقداري که در ماه هاي قبل خون ميديده عادت ماهانه قرار ميدهد، و بقيه حکم استحاضه دارد که بر اساس کثیره یا قلیله بودن استحاضه، باید به انجام عبادات خود بپردازد. و اگر مجموع ( پاکي و خون) از ده روز تجاوز نکند همه آن حيض محسوب ميشود که بعد از پاکی باید غسل نماید و اگر از ده روز تجاوز نماید در پایان روز دهم باید غسل کند و عبادات خود را انجام دهد. ضمنا در ایام پاکی بین حیض(اگر حتی لکه کمرنگی نیز نمی بیند) باید غسل کند و عبادات خود را انجام دهد.

چنانچه زن، عادت معين دارد (مثلا هفت روز) و روز هشتم نيز خون ديده است، بنا را بر حیض می گذارد. اگر خون در روز دهم قطع شد همه ی ده روز، حيض است و روزه تمام اين ده روز را بايد قضا کند و اگر خون تا روز يازدهم نيز ادامه داشت باید به حکم استحاضه عمل کند. بنابراین برای روزه، قبل از اذان صبح روز یازدهم غسل می کند و روزه می گیرد.

اگر خون یا لکه، در ایام عادت باشد حیض حساب کند و روزه را ترک کند و اگر اینطور نیست استحاضه محسوب می گردد. ضمنا چنانچه بعداً اگر روشن شد که حیض است روزه را قضا کند.

در فرض سؤال، باید بنا را بر پاکی بگذارد و روزه او صحیح است.

اگر در اثناء روز خون حيض مشاهده نماید اگر چه نزديک مغرب باشد روزه باطل است مگر اين که بعد از غروب آفتاب خون ببيند که در اين صورت روزه آن روز صحيح است.‌

با غسل جنابت در ايام حيض از جنابت پاک مي شود و همچنين غسلهاي مستحبي را نيز مي تواند انجام دهد اما از کارهايي که بر حائض حرام است بايد پرهيز کند. همچنين مي تواند بعد از پاکي، هر دو را نيت کرده و يک غسل انجام دهد.‌

تا زمانی که خون به صورت خون حیض باشد نماز و روزه را ترک می کند تا یقین کند که به مقدار ایام حیض او رسیده است و در صورت شک باید مقدار کمتر را بگیرد.

آزمایش مزبور چیز ساده اى است، که نه خوف ضرر دارد و نه مزاحمتى براى بکارت، بلکه با مختصر پنبه یا دستمال کاغذى مى توان آزمایش کرد.

در صورتى که زمان و ایّام عادت معلوم باشد و در حدود همان زمان خون قطع شود و لکّه اى پیدا نباشد، عادت پایان یافته و انتظار بیشترى لازم نیست.

مسأله دو صورت دارد، اگر ثابت شود که خون مربوط به زخم یا دمل و رحم است غسل ندارد و طبق معمول باید وضو بگیرد و نماز بخواند و اگر خون مربوط به عوارض رحم بوده باشد استحاضه است و طبق وظیفه ی زن مستحاضه عمل می کند، البته اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد.

اگر خون ناشي از زخم و جرح يا عفونت باشد و يا احتمال قوي باشد که مربوط به آن است بايد محل را تطهير کند و نمازها را بخواند و وضو نیز باطل نمی شود، ولي اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد.