عدم وجوب احرام برای مجنون جهت ورود به مکه
كسى كه در جدّه يا مدينه حالت روانى پیداکرده، آيا لازم است با احرام وارد مکه گردد، يا بدون احرام نيز جايز است؟
مجنون تكليفى ندارد و احرام بر او واجب نيست؛ و اگر بدون احرام وارد مکه شود اشكالى ندارد.
مجنون تكليفى ندارد و احرام بر او واجب نيست؛ و اگر بدون احرام وارد مکه شود اشكالى ندارد.
درصورتیکه محرم به خاطر درمان و مانند آن، احتياج به سرمه كشيدن داشته باشد، مانعى ندارد.
معمولاً در عرف پيش از شستن صورت، دست ها را تا مچ می شویند، ولى اين براى وضو كافى نيست، بايد بعد از شستن صورت در موقعى كه دست راست و چپ را مى شويد تمام دست را بشويد و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل است.
آیه سجده را بعداً بخواند و سجده آن را انجام دهد.
چنانچه فقط خون باشد و چرک و امثال آن همراه خون نباشد و مقدار آن کمتر از یک بند انگشت باشد نماز صحیح است، در غیر این صورت یعنی چنانچه خون با چرک و امثال آن همراه باشد یا بیشتر از این مقدار باشد، باید نماز را رها کند و بعد از تطهیر پیشانی و محل سجده آن را اعاده کند.
هرگاه كسى يك يا چند سجده نماز را فراموش كرد، نماز صحیح است ولی بايد قضاى آن را بعد از نماز بهجا آورد (البته اگر دو سجده از یکرکعت فراموش شود نماز باطل است) و بنا بر احتیاط واجب سجدهی سهو بهجا میآورد.
اگر برای تبلیغ دین اسلام بوده و از مفاسدی که در چنین فضاهای مجازی وجود دارد ایمن باشند اشکالی ندارد.
هرگاه مدّت مزارعه تمام شود و حاصل به دست نيايد، چنانچه براثر كوتاهى زارع باشد صاحب زمين میتواند زارع را وادار كند كه زراعت را بچيند، ولى اگر به خاطر عقب افتادن سال باشد (طبق آنچه متعارف است) مالك بايد صبر كند و اگر هیچکدام نباشد و چيدن زراعت باعث ضرر و زيان زارع شود و مالك ضررى نبيند نيز بايد صبر كند، امّا درصورتیکه ضرر متوجّه او شود حق دارد زارع را وادار به چيدن زراعت كند.
میتوانند سر و گردن و مقدارى از سينه و دستها و پاها را نپوشانند، ولى بقيّه بدن که معمولاً پوشانده میشود را بپوشاند.
نماز صحیح است اما مرتکب کار خلافی شده و خلاف احتیاط عمل کرده است.
لازم نیست روزه ایام عادت را قضا کند و مساله 2289 در مورد این سوال نیست.
احتیاط آن است که بدون اجازه شوهر نرود.
اشکال دارد ولی میتواند مهریه مختصری برای خود قرار دهد و بهصورت شرط ضمن العقد این مطلب را در صیغه عقد بگنجاند.
مأموم نبايد تکبیرهالاحرام را پيش از امام بگويد، ولى در ذكرهاى ديگر مانع ندارد، هرچند احتياط مستحب آن است كه اگر صداى امام را بشنود پيش از او نگويد.