پس از تحقّق وقف مسجد کلیّه کارهایی که موجب تقویت برنامه مسجد و مراسم نماز و نشر حقایق تشیّع در آن است، احتیاج به اجازه دیگران حتّى واقف یا متولی ندارد، همچنین نماز و اقامه جماعت و رعایت نظر آن‌ها در این‌گونه موارد لازم نیست، ولى بهتر است هماهنگى برقرار گردد و درهرحال مزاحمتى براى نمازگزاران به وجود نیاید.
هرگاه زمین مسجد خریداری‌شده و در آن نماز خوانده‌اند، عدم رضایت بعضی از کسانی که پول داده‌اند تأثیری ندارد.
چنین وقفى اشکال ندارد؛ وظیفه مردم آن است که از آن مواظبت کنند.
اگر در مسجد قابل‌استفاده نیست یا در حال از بین رفتن است میتوان آن را تبدیل به احسن کرد یعنى به موزه یا غیر موزه بفروشند و به‌جاى آن قرآن نو خریدارى کنند و وقف آن مسجد کنند.
استفاده کردن آن‌ها مانعی ندارد.
اگر از گرفتن مجوز مأیوس هستند می‌توانند زمین را بفروشند و در محل دیگر هزینه نمایید.
باید خسارت را جبران کند؛ مگر اینکه متولی یا دیگری به‌جای او این کار را انجام دهد.
اگر عین آن موجود است باید برگردانده شود و اجاره این مدت را نیز به مسجد بپردازد و الا باید فرشی مانند آن بخرد و به مسجد بدهد.
مخفی کردن در مسجد اشکال دارد و خارج نمودن وسایل مسجد نیز جایز نیست و چنانچه می‌توانند به هر طریقی حتی با کمک افراد دیگر آن را بازگردانند ولی اگر به‌هیچ‌عنوان ممکن نیست، قرار دادن در مسجد دیگری برای استفاده در همان مورد اولویت دارد.
نقش را محو کرده و از تسبیح و موارد دیگر بعد از محو نقش در مسجد استفاده کنند.
چنانچه خادم مسجد فقیر باشد مبلغ مزبور را میتوان به او داد که به مصرف هر سه احتمال برسد.
چنانچه منزل براى سکونت امام جماعت مسجد ساخته‌شده، اجاره آن جایز نیست، اگر آنکه امام جماعت از آن استفاده نکند و بلا مصرف بماند، در این صورت میتوان آن را اجاره داد و مال‌الاجاره آن را صرف نیازهاى مسجد کرد و اگر امام جماعت ناچار است در جاى دیگرى خانه اجاره کند، میتوان مال‌الاجاره آن خانه را از این وجه پرداخت کرد، ولى درصورتی‌که منزل ملکى داشته باشد، مال‌الاجاره به او تعلّق نمی‌گیرد.
احتیاط آن است که تحقیق کند، اگر مسجدی در آن منطقه‌یا در آنجا به نام امام حسین (علیه‌السلام) است، تحویل آنجا بدهد و اگر نیست به یکی از مساجد دیگر بدهد.
