مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر انحرافِ قبله، کمتر از نود درجه باشد اقتدا به او اشکالی ندارد.

اگر مأموم در اثناء نماز شك كند كه نيّت اقتدا كرده يا نه چنانچه در حالى باشد كه اطمينان پيدا كند مشغول جماعت است نماز را به جماعت تمام مى‏كند، ولى اگر اطمينان پيدا نكند بايد نماز را به نيّت فرادا انجام دهد.

تا آنجایی که نماز خوانده است صحیح است؛ منتهی به هنگام حمد و سوره، باید حمد و سوره را خودش بخواند و احتیاطاً بعدازآن نماز را اعاده کند.

فتوا است و عدول در این مسئله جایز نیست.

درس خواندن مجوز افطار روزه نمی‌گردد و چنانچه بتواند، باید ساعت مطالعه خود را تغییر دهد و به فاصله زمانی افطار تا سحر و یا زمان‌هایی که توان بیشتری برای درس خواندن دارد موکول نماید. در غیر این صورت، تنها مجوز افطار این است که در برخی روزها (مثلاً هفته‌ای 3-4 روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعی از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد؛ و تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بجا آورد.

مردم معمولاً در فصل تابستان نیز روزه می‌گیرند و به کارهای زندگی (البته به‌صورت سبک‌تر) ادامه می‌دهند ولی چنانچه بعضی افراد ضعیف باشند و طاقت روزه پی‌درپی نداشته باشند می‌توانند یک‌درمیان روزه‌بگیرند و در زمستان بقیه را قضا کنند.

اگر در اثناء نماز به خاطر عذرى نيّت فرادا كند نمى‏تواند دوباره به جماعت برگردد و نيز اگر مردّد شود كه نيّت فرادا‏ كند يا نكند و بعد تصميم بگيرد نماز را به جماعت تمام كند جماعت او اشكال دارد، امّا هرگاه شك كند كه نيّت فرادا كرده يا نه بنا مى‏گذارد بر اين‏كه نيّت فرادا‏ نكرده است.

نمی‌تواند عدول کند.

بايد بلند بخواند، مگر در مواردى كه ناچار از اخفات باشد.

براى جماعت آن‌ها اشكالى ندارد.

نمازهاى مذكور را قضا كنيد بنا بر احتياط واجب و اگر مقدار دقيق آن را نمی‌دانید کافی است آن مقدار را كه يقين داريد بدين شكل خوانده‌اید قضا كنيد و نسبت به مقدار مشكوك وظیفه‌ای نداريد.

فرادا شدن يك صف، اتّصال صف‌های بعدى را از بين نمی‌برد.

چنین نمازی در شرع وارد نشده است ولی اگر منظور آموزش نماز در مدارس و مانند آن‌ها است اگر بتوانند با آن شخص قصد جماعت کنند و الا هرکدام نماز خود را به نیت فرادا بخوانند.

1 ـ درصورتی‌که تکبیر را بلند بگویند هیچ‌گونه ضررى به نماز جماعت نمی‌رساند، ولى باید صداى بلندگو طورى تنظیم شود که مزاحمتى براى مردم ایجاد نشود. مخصوصاً در نماز صبح اوّل وقت و درهرحال اگر گوینده تکبیر از این دستور تخلّف کند، لطمه‌ای به جماعت نمی‌زند. 2 ـ افراد نباید بدون اطّلاع از مسئله پیش خود اظهارنظری کنند که باعث تفرقه بین مؤمنین گردد.

جایز نیست.