حکم خشک کردن عمدی رطوبت دست و گرفتن رطوبت از اعضا
اگر فردی بین وضو آب دستش را عمدا با لباسش خشک کند آیا می تواند برای مسح از اعضای دیگر آب بگیرد؟
اشکال ندارد هر چند احتیاط در ترک آن است.
اشکال ندارد هر چند احتیاط در ترک آن است.
در فرض سؤال اگر وضو با آب گرم برای آنها ضررى نداشته باشد و تهیّه آن ممکن باشد باید وضو بگیرند، در غیر این صورت تیمّم کنند.
طلبكارى كه حاكم شرع بهواسطه ورشكستگى او را از تصرّف در اموالش منع كرده نمىتواند طلب خود را به ذمّه ديگرى منتقل كند.
هرگاه «وقوف اضطرارى عرفه» را با «وقوف اختيارى مشعر» بجا آورد (يعنى روز نهم به عرفات نرسيده و تنها مقدارى از شب دهم را در انجام مانده، سپس در مشعرالحرام از طلوع صبح تا طلوع آفتاب وقوف كرده)، چنين كسى نيز حجش صحيح و بدون اشكال است.البته اگر عمداً وقوف اختيارى عرفه را ترك كرده باشد، حج او باطل است.
اگر لباس افتاد برگردد و دوباره بپوشد.
هرگاه معامله او نسبت به یکدانگ ماشین جدی بوده معامله صحیح است و نمیتواند آن را پیش خود فسخ کند و اگر معامله صورى بوده بیش از مقدار پول خود (صد هزار تومان) چیزى طلبکار نیست.
درصورتیکه بتوانند بهعنوان نهى از منكر اطّلاعات کلی را برسانند، بیآنکه نام اشخاصى فاش شود مانعى ندارد، بلكه گاهى واجب است.
در فرض سؤال هر عضو بهطور جداگانه محاسبه میشود.
چنانچه به تصدیق اهل اطلاع، دارای فلس باشد گوشت آن حلال است وگرنه حرام می باشد.
چون با لعان از هم جدا میشوند بهطور طبیعی ارث نمیبرند و به دلیل اینکه لعان حکم طلاق قطعی را دارد و قابل بازگشت نیست در صورت فوت یکی از زن یا شوهر در طول مدت عده نیز ارث نمیبرند.
هرگاه صاحب فيش، حج واجبش را انجام داده باشد و یا مستطيع نباشد و حج بر او مستقر نشده باشد و اکنونکه نوبتش رسیده به علّت بدهی و مشکلات مالی قادر بر رفتن به حج نیست، میتواند فیش خود را مطابق مقررات حکومت اسلامی به دیگری واگذار کند.
در فرض سوال چنانچه دخول انجام نشده محرم نمی شود و ازدواج با او اشکالی ندارد.
هر کس اعتقادات صحیحی داشته باشد و از گناهان کبیره بپرهیزد و اصرار بر صغیره نداشته باشد عادل است.
اگر در حال عادت ماهانه ، آفتاب يا ماه بگيرد و تا آخر مدّتى كه خورشيد يا ماه بازمى شود از خون حيض پاك نشده باشد، نماز آيات بر او واجب نيست و قضا هم ندارد. همچنین نماز آیاتی که بواسطه زلزله واجب شده است و قضای آن بر حائض واجب نیست.
با توجه به اين که اين ازدواج بايد شرعا به مصلحت فرزند خوانده باشد و به اصطلاح فقها، غبطه او رعايت شود و اين کار غالبا به مصلحت فرزند خوانده نيست و راه را براي سوء استفاده باز مي کند از نظر ما شرعا جايز نيست.