نمازهاى مذكور را قضا كنيد بنا بر احتياط واجب و اگر مقدار دقيق آن را نمی‌دانید کافی است آن مقدار را كه يقين داريد بدين شكل خوانده‌اید قضا كنيد و نسبت به مقدار مشكوك وظیفه‌ای نداريد.
فرادا شدن يك صف، اتّصال صف‌های بعدى را از بين نمی‌برد.
چنین نمازی در شرع وارد نشده است ولی اگر منظور آموزش نماز در مدارس و مانند آن‌ها است اگر بتوانند با آن شخص قصد جماعت کنند و الا هرکدام نماز خود را به نیت فرادا بخوانند.
1 ـ درصورتی‌که تکبیر را بلند بگویند هیچ‌گونه ضررى به نماز جماعت نمی‌رساند، ولى باید صداى بلندگو طورى تنظیم شود که مزاحمتى براى مردم ایجاد نشود. مخصوصاً در نماز صبح اوّل وقت و درهرحال اگر گوینده تکبیر از این دستور تخلّف کند، لطمه‌ای به جماعت نمی‌زند. 2 ـ افراد نباید بدون اطّلاع از مسئله پیش خود اظهارنظری کنند که باعث تفرقه بین مؤمنین گردد.
درصورتی‌که این کار آن‌ها عمدی نباشد امام جماعت وظیفه‌ای ندارد و نمازشان نیز صحیح است.
نماز جماعت او صحیح نیست و باید نماز را به‌صورت فرادا ادامه دهد.
نماز را رها کند و رو از قبله برگرداند و بعد دوباره تکبیر بگوید.
در حالت یقین به این موضوع، باید نماز را فرادا ادامه دهد ولیکن در حالت شک، مشکوک بین جماعت و فرادا است و چون جمع ممکن نیست نماز را می‌شکند.
احتیاط آن است که این‌گونه افراد نماز فرادا بخوانند و یا اینکه بعد از جماعت نماز را اعاده کنند.
قدر متیقن متابعت، در مرتبه اوّل است و اگر بیشتر از آن بوده، بعد از اتمام نماز آن را اعاده کند.
اگر متوجه نشود نماز هر دو صحیح است و اگر متوجه شود و با اشاره و امثال آن نتواند امام را متوجه کند نماز را ادامه می‌دهد و بعداً بنا پراحتیاط واجب اعاده می‌کند.
امام بلافاصله باید بلند شود و نماز خود را ادامه دهد و اگر منافیاتى بجا آورده، نماز را از سر بگیرد و مأمومین اگر نمی‌دانستند نیز حکمشان همین است و اگر می‌دانسته‌اند و تشهّد و سلام خوانده‌اند، نمازشان باطل است.
آن‌هایی که توجه نداشته‌اند نمازشان صحیح است و باید قضای آن سجده را بلافاصله بعد از نماز بجا آورده باشند و دو سجده سهو نیز بجا آورند و الا نماز را باید اعاده کنند و آن‌ها که آگاهانه یک سجده را ترک کرده‌اند باید نماز را اعاده کنند.
