مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

خالى از اشکال نیست ولى توجّه داشته باشید رعایت احتیاط به تکرار یکى دو بار دلیل بر وسواسى بودن نیست.

در روزه واجبى كه وقت آن معيّن نيست (مانند روزه قضا) اگر قصد كند يكى از مبطلات روزه را انجام دهد يا مردّد شود كه به‌جا آورد يا نه چنانچه به‌جا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيّت كند روزه‌اش صحيح است.

عدالت يك حالت خداترسى باطنى است كه انسان را از انجام گناه كبيره و تكرار گناه صغيره بازمی‌دارد و همين اندازه كه با كسى معاشرت داشته باشيم و گناهى از او نبينيم نشانه وجود عدالت است و اين را حسن ظاهر كه حاكى از ملكه باطن است مى‏گويند.

عدالت امام‌جمعه و جماعت و حاکم شرع و مرجع تقلید شرط است منتها اثبات عدالت از طرق مختلف امکان‌پذیر است. مثلاً امام جماعتی در مسجد معروف شهر ایستاده و افراد ظاهرالصلاحی به او اقتدا کرده‌اند، این مقدار کافی است و در مورد امام‌جمعه‌ها می‌دانیم تا تحقیق کامل درباره آن‌ها نشود به این مقام منصوب نمی‌شوند.

تفاوتی ندارد.

گناه صغیره اگر تکرار نشود مضر به عدالت نیست.

کارهاى خلاف شأن مختلف است. در بعضى از موارد حرام و موجب سقوط عدالت و در بعضى موارد کراهت دارد و مسقط عدالت نیست.

اگر در اعتقاد خود متعمّد نباشد، فاسق نيست و فرد خطاکاري است و بايد او را با زبان خوب ارشاد و رفع اشتباه کرد.

اگر شخص نيّت كند چيزى كه روزه را باطل می‌کند به‌جا آورد، مثلاً تصميم برخوردن غذا بگيرد، روزه‌اش باطل می‌شود، هرچند اصلاً غذا هم نخورد، مگر اين‏كه در آن حال توجّه نداشته باشد كه فلان عمل روزه را باطل می‌کند، هرچند درهرصورت کفاره ندارد.

باید این موارد استثنایى را توجیه کرد؛ شاید او معتقد بوده که در موارد فوق، فردِ غیبت شده جایز الغیبة بوده است هرچند در اعتقاد خود خطا کرده باشد.

هرگاه در ماه رمضان يا هرروزه واجب معيّن ديگر، از نيّت روزه برگردد، يا مردّد شود كه روزه بگيرد يا نه‌روزه‌اش باطل می‌شود، ولی کفاره ندارد.

اگر وجوه مزبور را به‌عنوان سهم مبارک امام (علیه‌السلام) داده‌اند، او باید با نظر مجتهد یا نماینده او عمل کند و اگر به‌عنوان تبرع بوده باید نظر مردم را تأمین کند.

یوم‌الشک يعنى روزى كه انسان شك دارد آخر ماه شعبان است يا اوّل ماه رمضان، روزه آن واجب نيست و اگر بخواهد روزه بگيرد بايد نيّت ماه شعبان‏ كند، يا اگر روزه قضا به ذمه دارد نيّت قضا كند و چنانچه بعداً معلوم شود ماه رمضان بوده از رمضان حساب مى‏شود، ولى اگر در اثناء روز بفهمد بايد فوراً نيّت خود را به روزه ماه رمضان برگرداند.

احتیاط آن است که به چنین شخصی اقتدا نکنند.

اگر مريض پيش از ظهر خوب شود و كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد بايد نيّت روزه كند و بنا بر احتیاط واجب قضا هم نمايد، ولى اگر بعدازظهر خوب شود روزه آن روز واجب نيست فقط بايد قضاى آن را به‌جا آورد.