شک امام جماعت نسبت به وضو دراثنای نماز
اگر امام جماعت در هنگام نماز شك در داشتن وضو کند، نماز او و مأمومین چه حکمی دارد؟
اگر حالت سابقه عدم وضو باشد نماز را رها کند و مأمومین نماز خود را ادامه میدهند.
اگر حالت سابقه عدم وضو باشد نماز را رها کند و مأمومین نماز خود را ادامه میدهند.
درصورتیکه مانع قابلتوجهی باشد و یقین به نرسیدن آب کند باید نماز را اعاده کند ولی نماز مأمومین صحیح است اما اگر احتمال میدهد که مانع بعد از وضو به وجود آمده است نماز خودش نیز صحیح است.
در مناطقی که انسجام مسلمین اهمیت دارد اقتدا به آنها اشکالی ندارد.
خوردن و آشاميدن از روى عمد روزه را باطل میکند، خواه از چيزهاى معمولى باشد مانند نانوآب و يا غیرمعمولی مانند برگ درختان، كم باشد يا زياد.
این کار جایز نیست مگر اینکه موجب اهانت به نماز جماعت اوّل شود.
به نيّت نماز ادا بخواند و قصد وجوب و استحباب لازم نيست.
درصورتیکه تمام نماز حتي حمد و سوره را خودش خوانده است نماز او صحيح است.
در گناهانی که حد شرعی دارد بعد از اجرای حد هرچند توبه کند امامت جماعت او اشکال دارد.
نماز صحیح است و فعلاً تکلیفی ندارد.
لعن در این موارد جایز نیست و باید با زبان خوش به ایشان تذکر دهید.
با توجه به اینکه رعایت ترتیب بین نماز ظهر و عصر شرط ذکری است نماز عصر امام و نماز مأموم صحیح است و تنها لازم است امام بعد از نماز عصر نماز ظهر را بخواند.
لازم بود نماز مغرب را نیت کند و به مردم بگوید آنها نماز عشاء را اقتدا کنند و بعد از رکعت سوم او رکعت چهارم را فرادا بخوانند و لازم است او(امام)نماز را قضا کند ولی نماز مامومینی که اطلاع نداشته اند صحیح است.