مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر نماز قضا قطعى باشد می‌تواند خواه نماز قضاى قطعى خودش باشد یا دیگرى.

مانعی ندارد.

هرکدام به‌یقین خود عمل می‌کنند و نماز هر دو صحيح است ولي در اين فرض، يقين امام براي اقتدا به او حجّت نيست و نمی‌توان در رکعت مشکوک به او اقتدا کرد.

نماز جماعت از مهم‌ترین مستحبات و از بزرگ‌ترین شعائر اسلامى است و در روايات، فوق‌العاده روى آن تكيه شده است، مخصوصاً براى همسايه مسجد يا كسى كه صداى اذان مسجد را مى‏شنود بيشتر سفارش شده و سزاوار است انسان تا می‌تواند نمازش را با جماعت بخواند.

ازآنجاکه در روایات داریم هر زمینی که روی آن نماز خوانده شود روز قیامت گواهی می‌دهد تعدد در بعضی از موارد خوب است.

نماز جماعت، حداقل با دو نفر برپا می‌شود، یک نفر امام و یک نفر مأموم، مگر در نماز جمعه که حداقل باید پنج نفر باشند.

خواندن نماز جماعت در شرایط مزبور اشکالى ندارد؛ ولى بهتر است براى احترام نماز جمعه، جماعت را در وقت نماز جمعه ترک کنند.

1. روایت مزبور ازنظر سند قابل گفتگوست; ولى به‌هرحال کم کردن مناجات شب براى شرکت در نماز جماعت صبح اولویت دارد. 2. ترک نماز جماعت گناه نیست و منافات با مقام عصمت ندارد; بلکه نوعى ترک اولى است و اگر جنبه تعلیم به دیگران داشته باشد، ترک اولى هم محسوب نمی‌شود. 3. همان‌طور که گفتیم ممکن است هدف، آموزش این حکم شرعى براى عامه مردم باشد. در این صورت مقام آن حضرت پایین نمی‌آید. فراموش نکنید روایت ازنظر سند هم‌محل بحث است.

احتیاط آن است که نماز را به‌صورت فرادا تمام کند و اعاده نماید.

البته چون از ابتدا نمی‌دانسته‌اید نماز او مستحبي است نماز شما صحيح است.

در موقع نماز آیات در رکعت اول و دوم برای مأموم روشن می‌شود که اشتباه است ولی نمازهای دیگر ممکن است تا آخر روشن نشود، بنابراین در نماز آیات هم اگر در رکوع آخر اقتدا کند و نماز را ادامه دهد و بعداً متوجه شود که نماز آیات بوده نمازش صحیح است.

بهتر این است که نماز را سریع‌تر انجام دهند و به کارهاى مردم برسند.

با توجه به اینکه ذاتاً نماز مستحبی است انجام آن به‌صورت جماعت جایز نیست.

در شرایط فعلى شرکت آن‌ها بهتر و گاهى لازم است.

الزام پدر تأثیری ندارد ولی اگر ترک کردن جماعت از ناحیه پسر باعث اذیت و آزار پدر گردد باید آن را به مقداری که موجب عسر و حرج نمی‌شود انجام داد.