مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

پایه هاى مشترک، که سقف هر دو خانه روى آن قرار دارد، متعلّق به هر دو مى باشد، و به صورت مشاع است، و باید با رضایت یکدیگر در آن تصرّف کنند. و اگر مى خواهند حق خود را جدا نمایند، با توافق طرفین صورت گیرد، و چنانچه در نحوه بهره گیرى براى بازسازى، اختلافى پیش آید، باید با نظر دو کارشناس مورد اطمینان عمل شود.

هرگاه شرط قبلى نباشد اشکالى ندارد.

باید طبق قیمت روز بپردازد ولى چنانچه مسئولان دادگسترى سبب ضرر و زیان او شده‌اند، آن‌ها ضامن تفاوت می‌باشند.

حقّ ارتفاقى نوعى اباحه منفعت و قابل بازگشت است مگر این که ضرر و زیانى براى صاحب حق گردد، که باید جبران شود.

هرگاه ازدواج دخترى قبل از بلوغ مصلحت نداشته است، از اوّل عقد باطل بوده است اما اگر در آن زمان براى دختر مصلحت داشته و الآن داراى مفسده مهمی است باید پیش یکى از علما برود و مدرک خود را بر وجود مفاسد فعلى و این‌که منظور آن‌ها انتقام‌جویی است ارائه دهد، اگر ثابت شود خطرى آن دختر را تهدید می‌کند، آن عالم می‌تواند صیغه طلاق او را جارى کند.

واجب نیست اما ثواب آن در حد ثواب صله رحم است.‌

مانعی ندارد.

زیارت صحیح نیست ولی سیاحت مانعی ندارد.‌

زیارت اهل قبور برای شخص جنب کراهتی ندارد و می تواند نمازمیت بخواند و تنها کراهتی که در این زمینه وارد شده است رفتن به قبرستان در شب است که شامل همه افراد می شود.

این کار کراهت دارد.

گوسفند 5 نصاب دارد: (40) گوسفند و زكات آن يك گوسفند است و كمتر از آن زكات ندارد. (121) گوسفند و زكات آن دو گوسفند است. (201) گوسفند و زكات آن سه گوسفند است. (301) گوسفند و زكات آن چهار گوسفند است. (400) گوسفند و بالاتر، كه بايد براى هر صد تاى آن‌ها يك گوسفند بدهد و مقدارى كه از صد تا كمتر است زكات ندارد و ميان دو نصاب نيز زكات نيست، يعنى اگر گوسفندان به (40) رسيده است تا به نصاب دوم كه (121) گوسفند است نرسد، فقط يك گوسفند مى‏دهد و همچنين در نصاب‌های بعد.

نقره نيز دو نصاب دارد: نصاب اوّل 105 مثقال معمولى است كه اگر به آن مقدار برسد و شرايط ديگر در آن جمع باشد بايد چهل‌ویک آن را (دو و نيم درصد) به‌عنوان زكات بپردازد و اگر به اين مقدار نرسد زكات آن واجب نيست. نصاب دوم 21 مثقال است، يعنى اگر 21 مثقال به 105 مثقال اضافه شود بايد زكات تمام 126 مثقال را بدهد و هرگاه كمتر از 21 مثقال اضافه شود فقط زكات 105 مثقال واجب است و زيادى زكات ندارد، همچنين هرقدر بالا رود، ولى براى آسان شدن حساب اگر انسان دو و نيم درصد از طلا و نقره كه دارد بدهد زكاتى را كه بر او واجب بوده داده، گاهى هم بيشتر از مقدار واجب داده است.

اگر محصول زراعت او خوب و بد دارد بايد زكات هرکدام را از خود آن بدهد و يا قيمتش را حساب كند و نمى‏تواند زكات همه را از جنس بد بدهد و اگر همه را از خوب بدهد بهتر است.

اگر انسان نان‌خور كسى باشد، ولى قبل از غروب نان‌خور ديگرى شود، زكات فطره او بر عهده شخص دوم است، مثل اين‏كه دختر پيش از غروب به خانه شوهر رود كه شوهرش بايد فطره او را بدهد.

هرگاه كسى بعد از غروب روز آخر ماه از دنيا برود، بايد فطره او و عيالاتش را از مالش بدهند، ولى اگر پيش از غروب بميرد واجب نيست و درصورتی‌که عيالاتش داراى شرايط وجوب فطره هستند خودشان بايد زكات فطره را بپردازند.