مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال، جنب از حرام است.

برای فاعل و مفعول هر دو: اگر منی خارج شود روزه باطل است در غیر این صورت نیز بنا بر احتیاط واجب روزه باطل می‌شود و در هر دو مورد بنا بر احتیاط واجب کفاره جمع واجب است.

كسى كه از روزه گرفتن معذور است مكروه است با همسر خود جماع نماید.

هرگاه از روى فراموشى جماع كند و يا از روى اجبار به‌طوری‌که هيچ اختيارى نداشته باشد، روزه باطل نمی‌شود، ولى چنانچه در بين جماع يادش بيايد، يا اجبار برطرف شود، بايد فوراً ترك‏ كند و الا روزه او باطل است.

نزديکي در حال روزه حرام است و روزه هر دو طرف را باطل می‌کند، حتي اگر مني بيرون نيايد، مشروط بر این‌که به مقدار ختنه‌گاه داخل شود؛ و اگر کمتر از آن باشد و مني هم بيرون نيايد باطل نمی‌شود و هرگاه شک کند که اين مقدار داخل شده يا نه‌روزه‌اش صحيح است. ولي بعد از افطار تا سحر مانعي ندارد، البته بايد تا قبل از اذان صبح غسل نمايند و سزاوار است در شب‌های شهادت پرهيز شود.

اگر هنگامی‌که مشغول خوردن غذا يا نوشيدن آب است بفهمد صبح شده، بايد آنچه را در دهان است بيرون آورد و اگر عمداً فروبرد روزه‌اش باطل است و كفّاره نيز دارد.

تمام انواع آمپول‌های دارویی یا تقویتی یا بی‌حسی که به‌صورت عضلانی تزریق می‌شوند و همچنین تزریق عضلانی واکسن برای افراد روزه‌دار اشکالی ندارد؛ ولی تزریق آمپول‌ها و سرم های وریدی (که در رگ تزریق می‌شوند) جایز نیست.

تزريق خون، بنا بر احتياط واجب، روزه را باطل می‌کند اما بايد تا آخر روز از کارهايي که روزه را باطل می‌کند خودداري نمايد و بنا بر احتياط واجب قضاي آن روز را نيز بجا آورد.

اگر کسى عمداً چیزى را که لاى دندانش مانده است فروبرد، روزه‌اش باطل می‌شود.

اگر اخلاط وارد بيني شده باشد احتياط واجب آن است كه آن را فرونبرد، ولي اگر مربوط به سر و سينه باشد و به فضاي دهان نرسد اشکالي ندارد.

شست و شوى دهان با آب يا دارو: 1- اگر آن را بیرون بریزد روزه صحیح است. 2- اگر از اوّل بداند بی‌اختیار فرو می‌رود و چنین شود روزه‏ باطل است و كفّاره نیز دارد. 3-اگر برای وضو آب در دهان کند و بی‌اختیار فرورود روزه‌اش صحیح است ولی اگر برای خنک شدن یا بدون هدف باشد روزه باطل است و فقط قضا دارد. 4- اگر فراموش كند روزه است و آب را فروبرد روزه‌اش باطل نیست.

اگر خون کم شود مانعی ندارد؛ اما اگر به‌صورت تزریق خون باشد، این کار بنا بر احتياط واجب روزه را باطل می‌کند و بايد تا آخر روز از کارهايي که روزه را باطل می‌کند خودداري نمايد و نیز بنا بر احتياط واجب، قضاي آن روز را به‌جا آورد.

به‌طورکلی اگر آن شخص، شرعاً معذور از روزه گرفتن باشد مانعي ندارد ولي درصورتی‌که معذور نيستند بايد آن‌ها را با زبان خوب نهي از منکر نمایید و از تهيه غذا خودداري نمایید؛ و اگر بعد از نهي از منکر ناچار به اين کار باشيد براي شما مسؤوليتي ندارد.

به کارگر نمی‌توانید غذا دهید اما می‌توانید مزد او را اضافه دهید.

روزه‌خواری برای افراد معذور در بلاد اسلام قطعاً جایز نیست و در بلاد کفر اگر سبب وهن اسلام نشود مانعی ندارد.