از ساختن ظروف طلا و نقره و مزدى که در مقابل آن می‌گیرند بنابر احتیاط واجب باید اجتناب کرد، همچنین از خریدوفروش آن‌ها و پولى که در مقابل آن گرفته می‌شود نیز اشکال دارد.
درصورتی‌که به شکل ظرف باشد نمی‌توان در آن اشیایی ریخت و مصرف کرد و استفاده از آن برای دکور نیز خالی از اشکال نیست.
چنانچه مصداق ظرف نباشند مانعی ندارد، مثلاً اگر در دارد، آن را جوش دهند یا ورق طلا و نقره‌ای در دهانه آن جوش دهند تا از ظرف بودن خارج شود و الا ظرف طلا یا نقره هرچند دکور باشند نگهداری آن بنابراحتیاط واجب جایز نیست حتی برای موزه‌ها و امثال آن و می‌توانند آن ظرف را به‌عنوان طلا یا نقره بفروشند و خریدار از طلا و نقره آن استفاده کند.
ظرف نجس را با آب قلیل باید سه مرتبه شست، ولى در آب کر یا جارى یک‌مرتبه کافى است، هرچند سه مرتبه بهتر است (آب‌های لوله‌کشی در حکم آب جارى است).
اگر در آب کر یا جارى بگذارند و آب در باطن آن نفوذ کند و خارج شود پاک می‌شود و اگر آب در آن نفوذ نکند ظاهرش پاک می‌شود، با آب قلیل نیز می‌توان ظاهر آن را شست.
براى آب کشیدن ظروف با آب قلیل می‌توان آن را سه مرتبه پر و خالى کرد و یا هر بار قدرى آب در آن بریزند و طورى بگردانند که به‌جاهای نجس برسد، بعد بیرون بریزند.
ملاک مشقت شخصی است و در فرض سؤال غسلش اشکال دارد.
برای وضو حدود یک لیتر و برای غسل حدود چهار لیتر در روایات واردشده است.
احتیاط آن است که به این غسل اکتفا نکند و نمازهایی که با آن خوانده را احتیاطاً قضا کند.
خواندن این دعاها به‌قصد قربت مطلقه اشکالی ندارد.
واجب نیست ولی خوب است او را غسل دهند
اگر مقدار آب برگشتی کم باشد و در آب سطل مستهلک شود اشکالی ندارد.
می‌تواند غسل معتبری را به نیت خودش انجام دهد و ثوابش را به حضرت هدیه نماید.
