مراقبت لازم است و اگر مراقبت نکند کفّاره آن یک کفِّ طعام است بنا بر احتیاط واجب.
موجب بطلان نماز نمى‌شود؛ ولى گذاشتن شكم و ران بر زمين به هنگام سجده جايز نيست.
اگر روزه‌دار به‌اندازه‌ای تشنه شود كه طاقت تحمّل آن را ندارد و يا ترس بيمارى و تلف داشته باشد، می‌تواند به‌اندازه ضرورت آب بنوشد، ولى روزه او باطل می‌شود و اگر ماه رمضان باشد بايد بنا بر احتیاط واجب بقيّه روز را امساك كند.
كسانى كه نذر كرده‌اند از كشور خود احرام ببندند و ناچارند با هواپيما به مکه مُشرّف شوند، نذر آن‌ها باطل است؛ و باید در میقات از نو نیت احرام کنند.
هرگاه صاحب مغازه بدون تحقیق کافى لباس را به دیگرى داده، ضامن است.
اشکالی ندارد.
آنچه در ذیل نماز جعفر طیار آمده مطلبی است که از مرحوم کلینی نقل‌شده است و این درواقع یک استثناست.
حق کسب و پیشه در نزد ما ثابت نیست و گرفتن آن اشکال دارد مگر درصورتی‌که در عرف به‌صورت حقی مشروع درآمده باشد و بهتر است نسبت به آن مصالحه نمایند.
نذر جزء ایقاعات است و حتی در صورتی که فرد نذر دیگری را درباره خودش قبول کند باز هم الزام آور نیست.
«جاعل» و «عامل» می‌توانند قبل از شروع به کار و یا بعد از شروع آن، جعاله را فسخ کنند، ولى اگر جاعل به هم بزند بايد مزد مقدار عملى را که عامل انجام داده را به او بدهد.
اگر چيزى را كه اجاره كرده تلف شود، يا معيوب گردد چنانچه در نگهداری آن كوتاهى نكرده و در استفاده از آن زيادهروى ننموده باشد ضامن نيست، مثلاً اگر پارچهاى كه به خيّاط داده دزد ببرد يا در آتشسوزى از بين برود، درصورتی‌که در حفظ آن كوتاهى نكرده باشد، مسئول نيست، ولى اگر براثر اشتباه يا هر علّت ديگر آن را با دست خود ضايع يا معيوب كرده باشد ضامن است، مگر اينكه عيب از خود جنس باشد، مثلاً جنس پارچه طورى است كه با اطو زدن خراب مىشود در اين صورت ضامن نيست.
آن قسمتی از درخت که وارد زمین همسایه شده است باید حذف شود یا رضایت همسایه جلب شود.
ديه ندارد، ولى اگر قابل بازگشت نباشد شرعاً جايز نيست.
