بالا بردن یکدست هنگام تکبیرِ الاحرام
بعضی افراد موقع گفتن تکبیرات نماز فقط یک دستشان را بالا میآورند؛ آیا چنین چیزی شرعیت دارد؟
روایات ناظر به دو دست است ولی بالا آوردن یک دست موجب بطلان نماز نمیشود.
روایات ناظر به دو دست است ولی بالا آوردن یک دست موجب بطلان نماز نمیشود.
مستحب است نمازگزار موقع گفتن تکبیرة الاحرام و تکبیرهاى بین نماز، دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد (کف دستها روبهقبله باشد)؛ و مستحب است تكبير از ابتداى حركت دستها به سمت بالا شروع شود و پايان آن تا رسيدن دست به بالا يعنى كنار گوش باشد.
كسانى كه به خاطر بيمارى يا لال بودن نمىتوانند تکبیر را درست بگويند بايد هر طورى مىتوانند بگويند و اگر هيچ نمىتوانند بگويند احتياط واجب آن است كه اشاره كنند و با زبانى كه در میان افراد كر و لال متعارف است آن را ادا نمايند و در قلب خود نيز بگذرانند.
تکبیرة الاحرام تابع جهر و اخفات نماز نیست اما تکبیر و حمد و سوره و ساير ذكرهاى نماز را بايد طورى بخواند كه اگر مانعى در كار نباشد حداقل خودش آن را بشنود.
بايد موقع گفتن تکبیرهالاحرام بدن آرام باشد و اگر درحالیکه مثلاً قدم برمیدارد اللهاکبر بگويد باطل است و چنانچه سهواً بگويد احتياط واجب آن است كارى كند كه نماز باطل شود (مثلاً صورت را (مثلاً صورت را از قبله برگرداند)) و دوباره تکبیر بگويد.
«اللهاکبر» مانند ساير ذكرهاى نماز و حمد و سوره بايد به عربى صحيح گفته شود و عربى غلط يا ترجمه آن كافى نيست.
تکبیرة الاحرام از ارکان نماز است و ترك آن خواه از روى عمد باشد يا سهو نماز را باطل میکند، امّا اضافه كردن آن (يعنى بهجاى يك اللهاکبر مثلاً دومرتبه اللهاکبر بگويد) اگر عمدى باشد موجب باطل شدن نماز است اما اگر از روى سهو باشد نماز را باطل نمیکند، هرچند احتیاط مستحب آن است که آن را اعاده کند.
نماز با گفتن «اللهاکبر» آغاز میشود و به آن «تَکْبیرَةُ الإِحرام» میگویند (چون با همین تکبیر است که بسیارى از کارها که قبل از نماز جایز بوده، بر نمازگزار حرام میشود، مانند خوردن و آشامیدن، خندیدن و گریستن و سخن گفتن).
هرگاه قصد قربت داشته باشد مانعى ندارد. البته جهر و اخفات را باید رعایت کند.
قربت مطلقه امر دارد؛ ولی در قصد رجا، امر مشکوک است.
باید به نیت مافی الذمه (یعنى آنچه وظیفه اوست) بخوانید.
بهتر است نیّت جماعت کند تا از ثواب نماز جماعت بهرهمند شود.
هرگاه اصل نماز را براى خدا مىخواند، ولى بهقصد ريا آن را در مسجد يا در اوّل وقت يا با جماعت انجام مىدهد نمازش باطل است، ولى اگر براى ريا نيست بلكه نمازخواندن در اوّل وقت يا در مسجد براى او راحتتر است اشكالى ندارد.
اگر قسمتى از نماز را بهقصد ريا انجام دهد نماز باطل است، خواه قسمت واجب باشد مثل حمد و سوره، يا مستحب مانند قنوت، بنابراحتياط واجب.
هركس براى ريا يعنى نشان دادن به مردم نماز يا عبادت ديگرى را انجام دهد علاوه بر اينكه عبادتش باطل است گناه كبيره نيز انجام داده است و اگر خدا و مردم را هر دو در نظر بگيرد باز عملش باطل و گناه كبيره است.