هرگاه قصد اقامت ده روز در آن محل کرده نماز و روزه او تمام است و هرگاه لااقل ماهی ده روز به مدت حداقل دو ماه، رفت و آمد مي کند باز نماز و روزه او تمام است و اگر در محلي يک سال يا بيشتر بماند يا در مدت حداقل دو ماه و کمتر از دو سال، حداقل سه روز در هفته در جايي بماند در آن محل نيز نماز و روزه تمام است.
هرگاه انسان در محلي زندگي می‌کرده و وطن او بوده، چنانچه ازآنجا اعراض کند، يعني ديگر قصد نداشته باشد در آنجا زندگي کند، هرچند گاهي به‌عنوان مسافرت و ديدار بستگان و دوستان به آنجا برود، روزه‌اش در آنجا صحیح نیست، خواه در آنجا ملکي داشته باشد يا نه و خواه اقوام و بستگانش در آنجا زندگي کنند يا نکنند، مگر اينکه سالي سه چهار ماه (هرچند به‌صورت پراکنده) در آنجا اقامت داشته باشد.
در صورتي که قصد دارد براي مدت طولاني در آنجا سکونت داشته باشد(مثلا يکسال يا بيشتر)، يا هفته اي حداقل سه روز به مدت دو سال يا بيشتر در آنجا باشد، آنجا در حکم وطن خواهد بود، روزه صحیح است و نيازي به قصد ده روز ندارد ولي اگر آنجا نمي ماند ولي در ماه حداقل ده روز رفت و آمد دارد و اين کار براي مدتي (حداقل دو ماه) ادامه دارد، روزه در آن محل و بين راه صحیح است.
گشت زنی در آسمان شهر سفر محسوب نمی‌شود و روزه صحیح است.
حکم بلاد کبیره و غیر کبیره یکسان است: 1- اگر محلات آن، جزو تهران یا شهر مشابه آن محسوب شود در تمام اين شهر روزه کامل است.2- اگر محلات آن، جزو تهران یا شهر مشابه آن محسوب نشود چنانچه فاصله آن تا اولين خانه‌های شهر تهران یا شهر مشابه آن کمتر از 21.5 کيلومتر باشد در هر دو مکان و بين راه، روزه کامل است. ولي اگر بيشتر از اين مقدار فاصله داشته باشد درصورتی‌که کثير السفر باشد روزه کامل است وگرنه صحیح نمی‌باشد. حد ترخص يعني از وطن يا محل اقامتش به‌اندازه‌ای دور شود که صداي اذان شهر را نشنود و مردم شهر او را نبينند.
اگر ضروری باشد می‌تواند مسافرت برود و بعداً روزه بگیرد ولی اگر ضروری نیست نباید برود و اگر رفت احتیاط واجب آن است که روزه را در سفر بگیرد و بعداً نیز قضا نماید و کفّاره هم بدهد.
با توجه به آنچه نوشته‌اید قضا دارد ولی کفاره ندارد.
در فرض سؤال اگر می‌دانسته می‌رسد و نیت کرده و خواب‌رفته روزه صحیح است.
رسیدن به حد ترخص کافی است و روزه صحیح است.
درصورتی‌که به وطن برگردد یا به حد ترخص برسد و نیت روزه کند صحیح است.
چنین شخصی کثیر السفر محسوب می‌شود و روزه بر او واجب می‌شود.
در فرض سؤال چنانچه يك نماز چهار ركعتى خوانده باشد روزه‌اش صحيح است و بايد تا آنجا هست نمازها را تمام بخواند و روزه ماه رمضان را بگيرد امّا اگر نماز چهار ركعتى نخوانده فقط روزه همان روزش صحيح است و نمازها را نيز بايد شكسته بخواند.
در مورد روزه دستور به روزه تا پايان ماه است و بايد مطابق محلی که در آن است عمل کند و روزه را بگيرد هرچند مجموع روزه‌هایش 28 يا 31 روز شود.
