بالا آوردن مهر برای معذور
شخصی درزمانی كه قادر به سجده نبوده درحالیکه بايد محل سجده ثابت باشد، بادست مهر را به پيشاني نهاده است. نمازش چه حکمی دارد؟
نمازش صحیح است اما اگر بتواند مهر را بر چیزی بگذارد و سجده کند مقدم است.
نمازش صحیح است اما اگر بتواند مهر را بر چیزی بگذارد و سجده کند مقدم است.
گذاشتن مهر بر پيشاني با دست در حال اختيار سجده محسوب نمیشود و اگر مهر را بردارند و بر زمين بگذارند سپس سجده کنند صحيح است.
در مورد کف دست، ملاک استیعاب عرفی است یعنی اینکه مردم بگویند دستش را بر روی زمین گذاشته است هرچند تمام آن با زمین تماس نداشته باشد. لذا لازم است انگشتان را نیز در سجده بر زمین بگذارند و اگر عمداً بر روی زمین نگذارد، نماز اشکال دارد.
هرگاه بهطور غیرمعمول سجده كند مثلاً بخوابد و هفت عضو بدن را بر زمين بچسباند سجدهاش باطل است.
فردي که براثر ناتواني روي صندلي نماز میخواند اگر میتواند هنگام سجده روي ميز سجده کند و لازم نيست شرايط ديگر سجده مانند گذاشتن نوک پا بر زمين را رعايت کند و اگر نمیتواند بر ميز سجده کند مهر را بالا بياورد و سر را بر روي مهر بگذارد. چنين فردي اگر با کفش نماز بخواند باطل نيست ولي بهتر است آن را بيرون آورد. ضمناً اگر میتواند قسمتي از نماز را ايستاده بخواند واجب است آن مقدار را بايستد و بقيه را بنشيند.
بودن اعضای دیگر بر روی زمین اشکالی ندارد، البته بهتر است مردان آرنجهایشان روی زمین قرار نگیرد.
كسى كه مقدارى از شست پايش بریدهشده بايد بقيّه را بر زمين بگذارد و اگر چيزى نمانده بقيّه انگشتان را بگذارد و اگر انگشت ندارد، مقدارى از پا كه باقيمانده بر زمين میگذارد.
هرگاه نتواند كف دستها را بر زمين بگذارد بايد پشت دستها را به زمين بگذارد و اگر آنهم ممكن نيست مچ دستها را بر زمين بگذارد و چنانچه آنهم ممكن نباشد بنا بر احتياط واجب هر جاى دست تا آرنج ممكن شود روى زمين میگذارد و درصورتیکه نتواند، بازو را بگذارد.
اگر موقعى که ذکر سجده را میگوید، یکى از هفت عضو را عمداً از زمین بردارد، نماز او باطل میشود، ولى موقعى که مشغول گفتن ذکر نیست، اگر غیر از پیشانى، جاهاى دیگر را از زمین بردارد و دوباره بگذارد، اشکال ندارد.
آنهایی که توجه نداشتهاند نمازشان صحیح است و باید قضای آن سجده را بلافاصله بعد از نماز بجا آورده باشند و دو سجده سهو نیز بجا آورند و الا نماز را باید اعاده کنند و آنها که آگاهانه یک سجده را ترک کردهاند باید نماز را اعاده کنند.
اگر عمداً این کار را کرده باشد نماز او اشکال دارد ولی اگر جاهل قاصر بوده نماز صحیح است و فقط باید بعد از نماز سجده سهو بجا آورد به خاطر سجده اضافه.
هرگاه پيشانى بیاختیار از جاى سجده بلند شود و برگردد، (این دو برخورد) يك سجده حساب میشود، چه ذكر سجده را گفته باشد يا نه ولى اگر اختياراً آن را بردارد اگر قبل از ذكر و از روى عمد باشد نمازش باطل است و الا اشكال ندارد.
اگر هنوز از سجده نگذشته و داخل در عمل بعد نشده است باید یک سجده دیگر بجا آورد.
نماز صحیح است و احتیاط مستحب آن است که سجده سهو انجام دهد.