مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بنابر احتیاط واجب جایز نیست.

طلاق دادن در حال حیض یا نفاس در سه صورت صحیح است:1ـ شوهر بعد از ازدواج مطلقاً با او نزدیکى نکرده باشد.2ـ باردار باشد.3ـ زن غایب باشد و مرد نتواند یا برایش مشکل باشد که پاک بودن زن را بفهمد.

طلاق مزبور در هر حال محکوم به صحّت است زیرا ادّعاى شوهر در مورد مواقعه قبل از طلاق در فرض مسأله پذیرفته نیست.

زنى که مایل نیست با شوهرش زندگى کند، و بیم آن مى رود که ادامه همسرى آنها باعث گناه شود مى تواند مهر خود یا مال دیگرى را به او ببخشد که طلاقش دهد، این را طلاق خلع گویند.

باید به قیمت محاسبه نمایند (هرچند وزن طلاها نسبت به سال قبل ثابت باشد) البته در مورد آن ها ارفاق قابل توجهی می نماییم.

اگر به مبانی مساله کاملا آشناست و به یقین می رسد در آن می تواند به نظر خود عمل کند.

در صورتی که از قانون بیمه استفاده می کنند نباید شهریه بگیرند.

وضو ی ترتیبی به این صورت است که : بعد از نیت، صورت را از بالاى پيشانى(جايى كه موى سر مى‏رويد) تا آخر چانه بشویند. سپس دست راست را از آرنج تا سر انگشتها و بعد از آن دست چپ را به همين ترتيب شسته و بعد از آن جلو سر را با رطوبتی كه در دست باقى مانده(آب وضو) مسح نموده سپس پای راست و در آخر پای چپ را از سر یکی از انگشتها (غیر از انگشت کوچک) تا برآمدگى پشت پا با همان رطوبتى كه در دست مانده مسح می كند.

مي توان آن را در جايي دفن کرد، يا به رودخانه اي ريخت، يا با قلم و ماژيک و مانند آن، آن را محو کرد. و از همه بهتر تحويل به مراکزي است که آن را خمير کرده، و با آن مقوا و مانند آن مي سازند.

هنگام غسل کردن لازم نیست نیّت واجب یا مستحب کند، همین اندازه که به قصد قربت و اطاعت فرمان خدا انجام دهد کافى است.

باید نذر کنند که براى رضاى خدا به مراسم حسینى، فلان کمک را مى کنند، و نذر براى پرچم و امثال آن صحیح نیست، بلکه باید براى خدا به نیت کمک به عزاى صاحب پرچم یعنى امام حسین(علیه السلام) و یارانش باشد.

شخص نايب بايد خود را به‌جاى میت فرض كند و عبادتى را كه بر ذمّه اوست قضا نمايد.

با توجه به این‌که هنگام هجوم دشمنان دفاع واجب است فرقی ندارد که این دفاع از طریق بذل جان یا بذل مال یا چیز دیگر باشد، برای این‌که مسلمانان پیروز شوند در صورت امکان باید برای دفاع برنامه‌ریزی نمایند و برای نظم بیشتر و هماهنگی‌های لازم از فرمانده یا فرمانده هانی استفاده نمایند که توسط حاکم شرع تعیین می‌شود و به آن‌ها اطمینان دارند.

براى تيمّم بايد اوّل نيّت كند، بعد تمام دو كف دست را باهم بر چيزى كه تيمّم بر آن صحيح است بزند، سپس هردو دست را بنابر احتياط واجب به تمام پيشانى و دوطرف آن از جايى كه موى سر مى‏رويد تا ابروها و بالاى بينى بكشد و احتياط واجب آن است كه روى ابروها را نيز مسح كند، سپس كف دست چپ را بر تمام پشت دست راست مى‏كشد و بعد از آن، كف دست راست را بر تمام پشت دست چپ.

غسل ترتيبي به اين صورت است که بعد از نيت، نخست سروگردن، سپس نيمه راست و پس از آن نيمه چپ را می شوید و رعايت اين ترتيب، مستحب است. بنابراين اگر همه بدن به هر صورتي شسته شود غسل صحيح است، هر چند توصيه ما اين است که در حد توان اين ترتيب را رعايت نمايند و تمام غسل‌های واجب و مستحب در عمل با یکدیگر فرقى ندارند مگر در نیّت.