استفاده از امکانات مسجد برای مراسم ختم
استفاده از امکانات مسجد، اعمّ از ظروف آشپزخانه و مانند آن، در مراسم ختم افراد (چه در داخل مسجد و چه در بیرون مسجد) چه حکمى دارد؟
جایز نیست; مگر این که نظر واقفین عامّ بوده باشد، یا عرف محلّ چنین اقتضا کند
جایز نیست; مگر این که نظر واقفین عامّ بوده باشد، یا عرف محلّ چنین اقتضا کند
در فرض سؤال به این مقدار اشکالی ندارد.
در فرض سؤال تغلیظ نمیشود.
اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت خود منصرف شود، بايد نماز را شكسته بخواند، مگر اينكه مردّد درماندن و برگشتن باشد و يا بخواهد همانجا ده روز بماند.
چنانچه تخمک و اسپرم را ترکيب کنند، ولي قبل از جايگزيني در رحم زوجه، زوج باقيمانده مدّت را ببخشد و سپس نطفه را جايگزين کنند، زوجه در حکم غير مدخوله است و عدّه ندارد؛ مانند مادر جانشين. ولي چنانچه بعد از جايگزيني نطفه، باقيمانده مدّت بخشيده شود بايد تا پايان حمل، عدّه نگهداشته شود.
با توجّه به اینکه سپردهها بهعنوان مضاربه گذارده میشود، سود مضاربه اشكالى ندارد.
اگر موجب جراحت نشود و کبودی معمولی که غالباً ایجاد میشود باشد مانعی ندارد.
در غیر مواردی که در رساله آمده جایز نیست.
هرگاه در حال «احرام حج» از روى علم و عمد با همسر خود نزديكى كند، چنانچه قبل از وقوف به عرفات يا مشعرالحرام صورت گيرد، حج او فاسد مىشود؛ ولى بايد آن را تمام كرده و سال آينده اعاده نمايد و كفّاره آن يك شتر است و بايد آن زن و مرد (بنا بر احتياط واجب) تا پايان مناسك حج از هم جدا شوند، يا شخص سوّمى با آنها باشد و در سال بعد نيز هنگامیکه به آن مكان ـ كه عمل مذكور در آن واقعشده ـ مىرسند، بايد تا پايان حج از هم جدا شوند.
بانيان محترم مساجد بايد بدانند هنگامى كه مسجد را ساختند و وقف شد همه مردم مىتوانند از آن استفاده كنند و نياز به رضايت بانيان محترم ندارند. امام مسجد را نيز مردم نمازگزار انتخاب مىكنند. البتّه اگر مسجد موقوفاتى داشته باشد و بانى به هنگام وقف خودش را متولّى قرار داده باشد مىتواند درباره آن موقوفات به نفع مسجد تصميم بگيرد و اگر خود را متولّى قرار نداده، حاكم شرع براى آن موقوفات متولّى تعيين مىكند؛ ولى متولّى نبايد نسبت به خود مسجد كه چه كسانى در آن نماز بخوانند يا نخوانند تصميم بگيرد.
در ازدواج دائم اشکال دارد و احتیاط واجب در ترک چنین شرطی (از طرفین) است، درهرصورت عقد صحیح است.
اين كار جايز نيست، مگر به مقدار ضرورت; آنهم درجایی كه هيچ راه ديگرى وجود نداشته باشد.
چنانچه مرد اقرار به مواقعه دارد ولد به او ملحق است و با قسم از او نفى نمیشود.