مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

لازم نیست آنچه را علمای تجوید براى بهتر خوانى قرآن ذكر کرده‌اند رعايت كند، بلكه لازم است طورى بخواند كه بگويند عربى صحيح است هرچند رعايت دستورات تجوید بهتر است.

هرگاه كلمه يا تلفّظ آيه يا ذكرى را صحيح مى‏دانسته و مدّتى در نمازها خوانده و بعد مى‏فهمد غلط بوده، نمازش اعاده ندارد، هرچند احتياط مستحب اعاده يا قضاى آن است.

تلفّظ «صراط» با «سین» ازنظر ما خلاف احتیاط است.

هرگاه يكى از كلمات حمد و سوره يا ذكرهاى ديگر نماز را نداند، يا زیروزبر آن را غلط بخواند، يا حرفى را به حرف ديگرى تبديل كند، مثلاً به‌جاى (ض) (ز) بگويد به‌طوری‌که ازنظر لغت عرب غلط باشد، نماز او باطل است.

كسى نمى‏تواند براى یاددادن واجبات نماز، مزد بگيرد (بنابر احتياط واجب) امّا براى مستحبات مانعى ندارد، مگر اینکه از شعائر دين باشد يا حفظ احكام الهى منوط به تعليم آن گردد.

كسى كه درياد گرفتن قرائت و ذكر نماز كوتاهى كرده نمازش باطل است و اگر وقت تنگ‌شده احتياط واجب آن است كه با جماعت نماز بخواند و اگر دسترسى به جماعت ندارد نمازش در تنگى وقت صحيح است.

واجب نیست اما اگر احتیاط کنند و انجام دهند کار خوبی است.

احتیاط آن است که درمان کند.

بايد قرائت و ذكر نماز را صحيح بخواند و اگر نمى‏داند ياد بگيرد، امّا كسانى كه نمى‏توانند تلفّظ صحيح را ياد بگيرند بايد همان‌طور كه مى‏توانند بخوانند و براى چنين اشخاصى بهتر است كه تا مى‏توانند نماز خود را با جماعت به‌جا آورند.

همين اندازه كه در عرف عرب صدق قرائت صحيح كند كافى است.

اگر جاهل قاصر بوده، نمازهای سابقش صحیح است.

اگر جاهل قاصر بوده، نمازهای سابقش صحیح است.

خواندن در ذهن کفایت نمی‌کند بلکه باید با زبان اذکار ادا شود.

باید طوری ادا کنید که درصورتی‌که مانعی نباشد خودتان بشنوید.

اولویت با صحیح خواندن است و اگر نمی‌تواند به اخفات بخواند.