مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نماز صحیح است اما بنا بر احتیاط واجب باید سجده سهو انجام دهید.

در بعضی از نصوص آن، تشهد خفیف آمده است و به همین جهت ما احتیاط کرده‌ایم.

سجده سهو به ترتيب زير است بعد از نماز بلافاصله نيّت سجده سهو می‌کند و بعد به سجده می‌رود و می‌گوید: «بسم‌الله و بالله السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته» سپس سر از سجده برمی‌دارد و می‌نشیند، دوباره به سجده می‌رود و همان ذكر را می‌گوید و بعدازآنکه سر از سجده برداشت تشهد می‌خواند و سلام می‌دهد و احتياط واجب آن است كه در تشهد به مقدار واجب اكتفا كند و تنها به سلام آخر قناعت نمايد.

منظور سجده‌اى است كه نمازگزار در برابر اشتباهاتى كه سهواً از او سرزده بعد از اتمام نماز به‌جاى آورد.

سجده سهو واجب نيست.

بايد براى هرکدام بنا بر احتياط واجب دو سجده سهو به‌جا آورد (ولى تشهد سجده سهو، كفايت از تشهد فراموش‌شده می‌کند).

حکم ایستادن درجایی که باید می‌نشست را دارد و سجده سهو دارد.

اگر شك دارد كارى كه موجب سجده سهو می‌شود انجام داده يا نه چيزى بر او نيست و اگر شك كند دو سجده سهو بر او واجب شده يا چهار سجده سهو، همان دو سجده كافى است.

اگر سجده سهو واجب را بعد از سلام نماز عمداً یا سهواً به‌جا نياورده، بايد (با رعایت شرایط آن) هرچه زودتر به‌جا آورد، ولى نمازش باطل نيست، البته در صورت عمدی معصیت کرده است.

احتیاط مستحب سجده سهو است.

در فرض سؤال دایی پدری ارث نمی‌برد و نصف ماترک میت به شوهر و نصف دیگر به خاله پدر و مادری میت به ارث می‌رسد.

روزى را كه انسان شك دارد آخر رمضان است يا اوّل شوّال بايد روزه بگيرد، امّا اگر در اثناء روز ثابت شود كه اوّل شوّال است بايد افطار كند هرچند نزديك مغرب باشد.

اگر در شهرى اوّل ماه ثابت شود براى شهرهاى ديگر كه با آن نزديك است كافى است و همچنين شهرهاى دوردستی كه افق آن‌ها باهم متّحد است.

بلند بودن ماه و دير غروب كردن آن دليل بر اين نمی‌شود كه شب قبل شب اوّل ماه بوده است.

هرگاه اشتباهاً «السَّلامُ عَلَيْكَ ايُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ الله وَ بَرَكاتُهُ» را بگويد سجده سهو واجب نيست، بلكه مستحب است، ولى اگر مقدارى از دو سلام ديگر را بگويد احتياط واجب انجام سجده سهو است و هرگاه هر سه سلام را در جايى كه نبايد سلام دهد از روى اشتباه بگويد دو سجده سهو براى همه كفايت می‌کند.