اگر یک سجده و تشهد را فراموش کند احتیاط واجب آن است که هرکدام را اول فراموش کرده اول قضا کند و اگر نداند کدام‌یک را اول فراموش کرده بنا بر احتیاط واجب یک سجده و بعد یک تشهد و بار دیگر یک سجده به‌جا می‌آورد تا یقین کند سجده و تشهد را به ترتیبی که فراموش کرده قضا کرده است.
هرگاه بعد از نماز كارى كند كه صورت نماز را به هم می‌زند يا نماز را باطل می‌کند (مثل‌اینکه پشت به قبله كند) بايد قضاى سجده و تشهد را به‌جا آورد و نماز را بنا بر احتياط واجب اعاده كند و اگر كارى كند كه سجده سهو می‌آورد، بعد از قضاى سجده يا تشهد احتياط واجب آن است كه سجده سهو به‌جا آورد.
اگر شك دارد كه سجده يا تشهد را فراموش كرده يا نه واجب نيست قضا كند و اگر مىداند يكى را فراموش كرده، امّا نمىداند کدام‌یک بوده، هر دو را قضا كند و هرکدام را اوّل به‌جا آورد مانعى ندارد.
هرگاه علاوه بر قضاى سجده يا تشهد، سجده سهو نيز بر ذمّه او باشد، بايد بعد از نماز اوّل سجده یا تشهد را قضا كند و بعد سجده سهو را به‌جا آورد. (در مورد تشهد، انجام سجده سهو به‌تنهایی کافی است و تشهد سجده سهو، كفايت از تشهد فراموش‌شده می‌کند).
در مورد تشهد، انجام سجده سهو به‌تنهایی کافی است و تشهد سجده سهو، كفايت از تشهد فراموش‌شده می‌کند، هرچند احتیاط مستحب در به‌جا آوردن آن است.
هرگاه شك كند كه آیا قضاى سجده يا تشهد فراموش‌شده كه بر عهده او بود بعد از نماز به‌جا آورده يا نه چنانچه وقت نماز نگذشته سجده يا تشهد را قضا نمايد و اگر گذشته نيز بنا بر احتياط واجب بايد قضاى آن را به‌جا آورد و نماز او صحيح است.
براى قضاى سجده يا تشهد، بعد از نماز نيّت می‌کند، سپس همان سجده يا تشهد را بدون الله‌اکبر و چيز اضافى ديگر قضا می‌کند و بعد بنا بر احتياط واجب سجده سهو به‌جا می‌آورد.
اگر بعد از سجده‌ی دوم متوجه شود که رکوع را انجام نداده است نماز او باطل است، ولی چنانچه پیش از سجده اوّل یا میان دو سجده، یا قبل از آنکه پیشانى براى سجده دوم در رکعت سوّم به زمین رسد متوجّه شود، آن رکعت را رکعت دوّم خود قرار می‌دهد و تشهد می‌خواند و بعد از نماز سجده فراموش‌شده را قضا می‌کند و سپس سجده‌های سهو را طبق دستور رساله انجام می‌دهد و احتیاطاً نماز را اعاده کند و اگر بعد از هر دو سجده متوجّه شود، نماز او باطل است.
گفتن این ذکر کافی نیست، سجده‌ی سهو را رها نموده و از ابتدا شروع می‌نماید.
چنانچه ذکری را اشتباه بگوید مثلاً ذکر سجده یا تشهد و از روی سهو باشد یا جاهل قاصر سجده اعاده ندارد، هم‌چنین اگر چیزی را به آن اضافه نماید، مثلاً سجده‌ی اضافی انجام بدهد، اما اگر قسمتی را انجام ندهد مثلاً تشهد یا سجده را فراموش نماید، باید سجده را اعاده نماید.
باید همان ذکر مخصوص (بسم‌الله و بالله السلام علیک ایها النبی و رحمه‌الله و برکاته) گفته شود و این کار جایز نیست.
سجده سهو بايد بنا بر احتیاط واجب روبه‌قبله باشد، باحالت وضو و طهارت باشد و پيشانى را نيز بر چيزى گذارد كه سجده نماز بر آن جایز است.
بر زبان جاری کردن نیت و تکبیرة الاحرام در سجده‌ی سهو اشکال دارد، البته اگر نمازگزار انجام داد نماز و سجده‌ی سهو او صحیح است، ولی از این به بعد ترک نماید.
مانعی ندارد ولی بهتر عدم تکرار است.
