بايد سر حيوان را با جسم تيزى كه از آهن، يا فلز ديگر باشد ببرند، ولى اگر احتياج به ذبح باشد و آهن یا فلز دیگر پيدا نشود، يا اگر سر حيوان را نبرند مى ميرد و دسترسى به آهن یا فلز دیگر نيست، با هر چيز تيزى كه رگها را بتواند جدا كند (مانند شيشه و سنگ و چوب تيز)مى شود آن را ذبح كرد.
هرگاه حيوانى به غير دستور شرعى ذبح شده باشد پاك است، هر چند خوردن گوشت آن حرام مى باشد، بنابراين پوست و چرم حيواناتى كه از ممالك غير اسلامى مى آورند پاك است؛ ولی با آن نمی توان نماز خواند.
هرگاه گرگ، گلوى گوسفند را بطورى بكند كه از رگهاى گردن كه بايد موقع ذبح بريده شود چيزى باقى نماند آن حيوان حرام مى شود،ولى اگر آن رگها سالم باشد در صورتى كه گوسفند هنوز زنده است و آن را طبق دستور، سر ببرند حلال مى باشد.
در صورتى كه بقيّه رگهاى لازم بريده شده باشد حلال است.
هرگاه شرايط شرعى رعايت گردد اشكالى ندارد و بيهوش كردن حيوان قبل از ذبح اشكالى ندارد و تكان نخوردن با علم به زنده بودن ضررى نمىزند.
هرگاه آن دايره را مقدارى توسعه دهد به طورى كه با صدق نحر منافات نداشته باشد اشكالى ندارد.
اين كار جايز است؛ مشروط بر اين كه رگهاى معيّن بريده شود،ولى بهتر ترك آن است.
قطع سر حیوان بطور کامل قبل از خروج روح حرام نیست بلکه مکروه است.
حیات مستقر به این معنا که حیوان براى مدّت قابل ملاحظه اى، یک روز و یا حتّى یک ساعت زنده بماند، شرط نیست، ولى حیوان باید به هنگام ذبح زنده باشد.
در صورتى که حیوان بعد از شوک، زنده باشد و ذبح شرعى بشود حلال است و خوردن و خرید و فروش آن جایز است ولى از خونهاى داخل آن پرهیز کنید.
در صورت امکان باید ذبح شود.
اگر بعضى از اين رگها را ببرند و صبر كنند تا حيوان بميرد بعد بقيّه را ببرند فايده ندارد، بلكه اگر به اين مقدار هم صبر نكنند ولى بطور معمول رگها را پشت سر هم نبرند اگر چه هنوز حيوان جان داشته باشد اشكال دارد.
در زمان ما گاه براى آسان شدن ذبح حيوانات به حيوان شوك مى دهند، تا كمى بی حس شود و به راحتى يا به وسيله دستگاه ها سر آن را ببرند، اين كار در صورتى كه حيوان بعد از شوك زنده باشد اشكالى ندارد.
دست و پا زدن به عنوان نشانه برای زنده بودن است، اگر یقین داشته اند هنگام ذبح زنده بوده کافی است.
