در صورتی که صاحب حق روی این شخص حساسیت خاصی ندارد مانعی ندارد.
در صورتی که به تصدیق اهل اطلاع ضرر قابل توجهی داشته باشد به حکم لاضرر جایز نیست و حق الناس است.
انجام هر کاری که موجب ضرر قابل توجه به بدن می شود شرعا جایز نیست.
در صورتی که موجب ضرر یا اذیت وآزار دیگران شود جایز نیست.
در صورتی که عقد باطل بوده مهر المثل دارد.
قول عدم نزدیکى مقدّم است (البتّه با قَسم)مگر این که زن بتواند این موضوع را ثابت کند مثلا مدّتى بدون مانع با هم خلوت داشته باشند، که در این صورت ظاهر حال مواقعه است. 1-در مورد عده اگر زن یقین به دخول دارد باید عده نگه دارد. 2- تا دخول ثابت نشده مهر المسمی کافی است.
در جایی که باید مهرالمثل بگیرد همان مهرالمثل را می گیرد خواه کمتر از مهرالمسمی باشد یا بیشتر از آن.
در صورتی که برای حاکم شرع ثابت شود مرد توانایی پرداخت سهم آنان از مهریه را ندارد آن را تقسیط می کند.
مقتضای قاعده ما یضمن بصحیحه یضمن بفاسده ضمان به قیمت واقعی است نه قیمت مسمی و پاسخ مزبور است و اگر جایی مهر المسمی آمده است باید اصلاح شود
باید کسی که مهریه قرار داده هزینه انتقال آن را بدهد.
احتیاط آن است که مهریه را به زن بدهند هر چند عقد خالی از اشکال نیست.
سفیه در هر حال باید قیم داشته باشد و اگر قیم در حفظ اموالش کوتاهی کند، ضامن است.
