ناتوانی در ادای نذر بعلت کهولت سن
شخصى نذر کرده که سالى ده روز روزه بگیرد ولى حالا به علّت پیرى توان آن را ندارد، وظیفه اش چیست؟
نذر او نسبت به این سنین صحیح نیست.
نذر او نسبت به این سنین صحیح نیست.
عمل به آنچه قبل از بلوغ نذر کرده لازم نیست. همچنین اگر صیغه نذر را، هر چند به زبان فارسى، به زبان نیاورده بلکه در دل نذر کرده باشد، عمل به آن واجب نیست. ولى آنچه را بعد از بلوغ نذر کرده، و صیغه آن را نیز خوانده باید به آن عمل کند. و در صورت شک، آن مقدار که یقینى است بجا مى آورد. و در صورتى که مورد نذر مشکوک باشد و نتواند احتیاط کند، قرعه مى زند و طبق آن عمل مى نماید.
ظاهر این عبارت این است که باید خودش انجام دهد و عمل دیگران کفایت نمی کند.
نذر فرزند احتياجى به اجازه پدر ندارد، مگر اين كه كار او مايه آزار پدر باشد كه دراين صورت نذر او صحيح نيست.
آدم سفيهى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مى كند، همچنين كسى كه حاكم شرع او را به خاطر ورشكست شدن از تصرّف در اموالش جلوگيرى كرده، نذرهاى مربوط به اموالشان صحيح نيست.
نذر در صورتى صحيح است كه از انسان بالغ و عاقل صورت گيرد و از روى اختيار و قصد باشد، بنابراين نذر از روى اجبار، يا به واسطه عصبانى شدن و از دست دادن اختيار، صحيح نيست.
1. چنین نیست.2. لازم است دراینباره با اهل خبره و اطلاع از مسائل نجومی سؤال کنید، بیان حکم وظیفه فقیه و بیان مصداق وظیفه کارشناسان مؤمن است.
دیدن ماه شوّال بهتنهایی براى افطار کافى نیست بلکه باید روز تمام شود و اگر کسى جاهل به مسئله بوده باید قضا کند، امّا کفّاره ندارد و بر کسى که دستور افطار داده کفارهای نیست، هرچند نباید بدون تحقیق مسئله بگوید.
درصورتیکه با حکم حاکم بهیقین رسیده قضا دارد ولی کفاره ندارد.
با توجه به اختلاف افقها نمیتوان عید واحد قائل شد، مخصوصا گاهی که ما نماز عید میخوانیم و در منطقه دیگری از دنیا هنوز شب است.
قضاى یک روز بر او واجب نیست ولى احتیاط مستحب است.دلیل هرچند با عنوان ربط دارد: وظیفهی شخصی که روز آخر ماه رمضان از کشور خود مسافرت کرده اما در مقصد یک روز دیگر از ماه باقی است.
درصورتیکه منجمین مورد اعتماد بهطورقطع و یقین خبر دهند، بر طبق آن عمل کنید.
درصورتیکه فاصله زیادی از هم نداشته باشند همافق هستند.
اگر موازین تقیّه وجود داشته باشد میتوانید با آنها عید کنید و اگر ماه در نجف ثابت شود براى استانبول کافى است.