نماز رابطه انسان باخداست و مايه صفاى روح و پاكى دل و پيدايش روح تقوا و تربيت انسان و پرهيز از گناهان است و مهم‌ترین عباداتی است كه طبق روايات اگر قبول درگاه خدا شود عبادات ديگر نيز قبول خواهد شد و اگر قبول نگردد اعمال ديگر نيز قبول نخواهد شد. ترك نماز از بزرگ‌ترین گناهان كبيره محسوب میشود. کسي که نماز را ترک کند برکت از روزي وزندگی‌اش می‌رود، دعايش مستجاب نمی‌شود، قبرش تنگ و تاريک می‌گردد و در روز قيامت، حساب سختي در انتظار او خواهد بود.
در ملاقی اصل بر طهارت است ولی در شبهه محصوره، احتیاط واجب است که از دو طرف شبهه اجتناب شود ولی اگر چیزی فقط با یک‌طرف از آنها ملاقات کند حکم طهارت را دارد.
يكى از مستحبات بسيار مؤكّد براى كسانى كه در مکه هستند طواف خانه خداست، كه مانند طواف واجب هفت دور است و بعدازآن دو ركعت نماز طواف خوانده مى‌شود؛ ولى سعى صفا و مروه ندارد و اين از افضل عبادات در مسجدالحرام است. در حديثى، امام صادق علیه‌السلام فرموده‌اند:«در اطراف كعبه صدوبیست رحمت الهى وجود دارد. نيمى از آن مخصوص طواف کنندگان و چهل قسمت از آن مربوط به نمازگزاران و بيست قسمت ديگر، از آنِ نگاه‌کنندگان به كعبه است».
قرآن مجيد در يك عبارت كوتاه و پرمعنى مى‌فرمايد: «( و َلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا براى خدا بر مردم است كه حج خانه او كنند، آنها كه توانايى رفتن به‌سوی او دارند». و در ذيل همين این مى‌فرمايد: «(وَ مَنْ كَفَرَ فَاِنَّ الله غَنِىٌّ عَنِ الْعالَمينَ)؛ و هر كس كفر ورزد (و حج را ترك كند، به خود زيان رسانده)، خداوند از همه جهانيان بى‌نياز است». جمله «براى خداست بر مردم...» به ضميمه تعبير به «كفر» در مورد كسانى كه حج واجب را ترك مى‌كنند، اهميت فوق‌العاده آن را در اسلام کاملاً روشن مى‌سازد. قابل توجّه اینکه در تفسير این شريفه 72 سوره اسراء: (و َمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلًا). از امام صادق 7 روایت‌شده كه يكى از مصاديق این، كسى است كه حج واجب خود را پيوسته به تأخیر مى‌اندازد تا مرگ او فرا مى‌رسد (او در قيامت نابينا خواهد بود).در حديث ديگرى آمده است: «هركس حج واجب را بدون عذر ترك كند، روز قيامت يهودى يا نصرانى محشور مى‌شود». و در مقابل، براى حج آن‌چنان پاداش‌های عظيمى در روايات اسلامى واردشده، كه درباره كمتر عملى ديده مى‌شود.چنان‌كه در حديثى از امام صادق 7 مى‌خوانيم: «كسانى كه حج و عمره به‌جا آورند ميهمان خدا هستند، هر چه بخواهند خدا به آنها مى‌دهد و هر دعايى كنند به اجابت مى‌رسد و اگر درباره كسى شفاعت كنند پذيرفته مى‌شود... و اگر در اين راه بميرند خداوند تمام گناهان آنها را مى‌بخشد». و نيز در حديث ديگرى از پيامبر اسلام 9 مى‌خوانيم: «اَلْحَجُّ المَبْرُورُ لَيْسَ لَهُ جَزاءٌ الا الجَنَّة؛ حج مقبول پاداشى جز بهشت ندارد!». و در حديث سوّم از همان حضرت مى‌خوانيم: «مَنْ حج الْبَيْتَ... خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَومٍ وَلَدَتْهُ اُمُّهُ؛ كسى كه حج به‌جا آورد از گناه پاك مى‌شود، همانند روزى كه از مادر متولّد شده است». و اين بزرگ‌ترین موهبت و برترين افتخار و بالاترين پاداش است.
1. روایت مزبور ازنظر سند قابل گفتگوست; ولى به‌هرحال کم کردن مناجات شب براى شرکت در نماز جماعت صبح اولویت دارد. 2. ترک نماز جماعت گناه نیست و منافات با مقام عصمت ندارد; بلکه نوعى ترک اولى است و اگر جنبه تعلیم به دیگران داشته باشد، ترک اولى هم محسوب نمی‌شود. 3. همان‌طور که گفتیم ممکن است هدف، آموزش این حکم شرعى براى عامه مردم باشد. در این صورت مقام آن حضرت پایین نمی‌آید. فراموش نکنید روایت ازنظر سند هم‌محل بحث است.
در مواردی که ادله ابهام شدید دارد مرجع برای رعایت حال خود و مقلدین حکم به احتیاط می‌دهد.
الف مأموم باید غیر از حمد و سوره همه‌چیز نماز را خودش بخواند و حمد و سوره در صورتى از او ساقط است که در رکعت اوّل و دوم با امام نماز بخواند، امّا اگر در رکعت سوم و چهارم در حال قیام امام، اقتدا کند باید حمد و سوره را خودش بخواند. ب اگر مأموم صداى قرائت امام را در نمازهاى صبح و مغرب و عشاء بشنود باید حمد و سوره را ترک کند و اگر صداى امام را نشنود جایز است حمد و سوره را بخواند، ولى باید آهسته بخواند، امّا در نمازهاى ظهر و عصر احتیاط واجب آن است که همیشه حمد و سوره را ترک نماید، امّا ذکر گفتن به‌طور آهسته جایز، بلکه مستحب است. جهرگاه مأموم بعضى از کلمات حمد و سوره امام، یا صداى همهمه او را بشنود احتیاط واجب ترک حمد و سوره است.
چنانچه حکم مسجد را نداشته باشد (يعني صيغه مسجد را براي آن نخوانده‌اند يا به نيت مسجد، در آنجا نماز نخوانده‌اند) توقف افراد معذور در آن مانعي ندارد، در اين زمينه می‌توانید از متولي يا خادم آنجا سؤال کنيد که حکم مسجد را دارد يا نه.
اولاً: اگر مجبور نبوده، نباید آب می‌خورد.ثانیاً: اگر مجبور بوده و نمی‌توانسته به سفر شرعی برود کفاره ندارد و الا دو کفاره دارد: یکی برای افطار به حلال و دیگری برای افطار به حرام.
يوگا و انرژی‌درمانی اگر در حد معقول و مفيد باشد ذاتاً اشکالي ندارد، ولي چنانچه مستلزم امر حرامی‌باشد جايز نيست.
يوگا و انرژی‌درمانی اگر در حد معقول و مفيد باشد ذاتاً اشکالي ندارد، ولي چنانچه مستلزم امر حرامی‌باشد جايز نيست.
عمره مفرده يكى از بهترين اعمال است و فضيلت بسيار دارد. از پيغمبر اكرم صلی‌الله علیه و آله روایت‌شده كه فرمود:«اَلْعُمْرَةُ كَفّارَةٌ لِكُلِّ ذَنْبٍ؛ عمره كفّاره تمام گناهان است (و پشت انسان را از بار گناه سبك مى‌كند)».
در هیچ‌یک از این‌ها نمی‌توان شرطبندی کرد که شخص برنده جایزه از سوی بازنده یا شخص ثالث بگیرد؛ می‌توانند مسابقات را به‌صورت رایگان و بدون شرط انجام دهند، سپس مسئولین به‌عنوان تشویق به آنها جایزه بدهند.
منظور از «مثلی» چیزی است که همانند آن بسیار پیدا میشود و منظور از «قیمی» آن است که همانند آن زیاد در دسترس نیست.
اوّلا: منظور از «ضروریّات دین» اموریست که همه، اعم از عالم و غیر عالم، مى دانند جزء دین است; مانند مساله نماز و روزه و حجاب. و «محکمات» مسایلى است که به دلیل قطعى ثابت شده است; هر چند ضرورى نباشد. و «احکام ضرورى اسلام» همان احکام ضرورى دین است. و «مسلّمات» و «محکمات مذهب» امورى است که با دلیل قطعى در مذهب شیعه ثابت شده باشد. ثانیاً: اگر کسى ضروریّات دین را انکار کند، و انکارش سبب انکار نبوّت گردد، از اسلام خارج مى شود، ولى انکار ضروریّات مذهب تنها باعث خروج از مذهب است; نه اسلام.
