حکم خواستگاری از زنی که در عقد موقّت مرد دیگر است
چنانچه زنی در عقد موقّت مردی باشد، آیا می تواند کسی به خواستگاری او بیاید تا بعد از اتمام ازدواج موقت و عده آن، ازدواج دائم کند؟
خواستگاری از زن شوهردار (حتی در عقد موقت) جایز نیست.
خواستگاری از زن شوهردار (حتی در عقد موقت) جایز نیست.
ازدواج دوّم زن، باطل است و وطى به شبهه بوده و همچنين زن بايد عدّه وفات را نگه دارد و به هر حال احتياط اين است كه بعد از نگه داشتن عدّه وفات، از نو صيغه عقد را بخواند ولى حرام ابدى نيست چون شوهر مرده بوده و زن شوهردار نبوده و در عدّه هم نبوده چون خبر فوت به او نرسيده بود.
خواستگاری به کنایه در عدّه وفات مانعی ندارد ولی به صورت صریح اشکال دارد.
در این گونه موارد که طلاق، طلاق بائن است عدّه وفات ندارد، هرچند احتیاط بهتر است.
اگر عدّه رجعى بوده، نگه داشتن عدّه وفات لازم است؛ ولى در عدّه بائن، تکمیل همان عدّه طلاق کافى است.
احتیاط واجب آن است که از اصلاح صورت پرهیز شود.
احتیاط آن است که گردنبند را باز کند.
حِداد به معناى ترک زینت، در ایّام عدّه وفات لازم است؛ ولى ترک زینت، به معناى ترک نظافت نیست و شرط مزبور اعتبارى ندارد و سزاوار است که آن زن بعد از گذشتن عدّه ازدواج کند.
هرگاه زن يقين كند همسرش از دنيا رفته و عدّه وفات نگه دارد و بعداً شوهر كند، چنانچه معلوم شود شوهر او بعد مرده است، بايد از شوهر دوم جدا شود و احتياط واجب آن است كه اگر باردار است به مقدارى كه در عدّه طلاق گفته شده، براى شوهر دوم عدّه طلاق نگه دارد و بعد از آن براى شوهر اوّل چهار ماه و ده روز عدّه وفات نگه دارد و اگر باردار نيست براى شوهر اوّل عدّه وفات نگه دارد و بعد براى شوهر دوم عدّه طلاق.
زن در مدّت عدّه وفات بايد از پوشيدن لباس هاى زينتى و كشيدن سرمه در چشم و كارهاى ديگرى كه زينت حساب مى شود خوددارى كند.
در عدّه طلاق خلع، زن برای مسافرت منعی ندارد ولی با دیدن دو عادت، عدّه تمام نمی شود؛ لذا مقدار عدّه در مورد زنانى كه عادت مى شوند احتياط واجب آن است كه به قدرى صبر كند كه دو بار حيض ببيند و پاك شود هنگامى كه حيض سوم را ديد عدّه او تمام است.
چنانچه آميزش كنند وسپس طلاق داده شود، زن بايد مجدّداً عده نگهدارد.
احتیاط واجب آن است که در فرض مسأله، بعد از عدّه مجدّدآ صیغه عقد بخوانند و حرام ابدى نیست.
عده اش مانند عده سایر زنان است.
از مجموع ادلّه شرعیّه استفاده مى شود که نگه داشتن عدّه تنها به خاطر احتمال باردارى نیست، لذا در تمام مواردى که شرع گفته است زن باید عدّه نگهدارد هر چند عقیم و نازا باشد؛ این در واقع یکى از علل آن مى باشد، نه تنها علّت؛ و یکى از علل آن حفظ حریم زوجیّت است؛ به همین دلیل اگر شوهر یک سال در مسافرت باشد و زنش را طلاق دهد، همه مى گویند باید عدّه نگه دارد، در حالى که بعد از غیبت یک ساله، احتمال انعقاد ولد وجود ندارد. همچنین اگر شوهر در زندان باشد، یا بر اثر بیمارى گرفتار عنن گردد، و یقین پیدا کنیم که شوهر براى همیشه عقیم شده، در تمام این فروض، عدّه بر زن لازم است؛ در حالى که احتمال انعقاد نطفه وجود ندارد.