در فرض سؤال عقد باطل است اما حکم عقد در عده را ندارد و موجب حرمت ابد نمی شود و احتیاط این است که عقد را بعد از استبراء (وضع حمل ) اعاده کنند.
اگر مردى زنى را فریب دهد که از شوهرش طلاق بگیرد و همسر او شود طلاق و عقد آن زن صحیح است، ولى هر دو معصیت بزرگى انجام داده اند.
فرزند متولّد شده ملحق به ایشان است و در جمیع احکام مانند بچّه حلال زاده است؛ ولى اگر از این به بعد بدون عقد جدید با هم آمیزش کنند زنا محسوب مى شود.
اگر طلاق رجعی بوده و عقد را خودشان نخوانده اند و به دیگری وکالت داده اند به یکدیگر حرام ابدی نمی شوند و پس از اتمام عده وفات می توانند عقد کنند. اما اگر عقد را خودشان خوانده اند و دخول هم حاصل شده است به هم حرام ابدی هستند.
در صورتی که در عده توبه کند صیغه مجدد نمی خواهد ولی بعد از عده باشد عقد جدید می خواهد.
سه طلاقه سنی در مجلس واحد صحیح است و چنانچه بخواهند مجددا به عقد هم درآیند باید مسئله محلل را مراعات کنند.
اگر زوج به همان حال سابق باقي مانده يعني از طلاق خود پشيمان نشده (نه اين که با پشيماني قصد آزار زوجه را داشته باشد) گذشت مدّت آسيبي به وکالت نمي رساند.
این کار جایز نیست، مگر این که واقعاً خطر بیمارى روانى زوجه را تهدید کند.
الف :اشکال ندارد.ب: باید او را مطّلع کنند.ج: به هر حال داور باید از آنچه دخالت در داورى دارد آگاه شود.د: اگر داور فرد امینى باشد اشکال ندارد.
راه آن فقط طلاق است و در عدّه مى تواند با او ازدواج نماید به شرط این که طلاق رجعى نباشد و اگر طلاق رجعى است باید بعد از تمام شدن عدّه او را به عقد موقّت درآورد.
عدم تمکین به تنهایى مى تواند دلیلى بر اقدام به طلاق باشد، ولى تا مى توانید از طلاق بپرهیزید مگر این که ناچار شوید.
زن باید از شوهرش جدا شود و نیازی به طلاق نیست.
مادامی که صیغه طلاق جاری نشده نمی تواند از او جدا شود ولی سعی کند شاهدانی مشکلات او را به دادگاه ارائه دهند.
